Jak już wcześniej pisałem, w książce A.Bielawskiego i A.Michalczyszyna "Nowoczesne Końcówki"  (org. "Modern Endgame Practice")  znalazłem przy pomocy tablebases bardzo dużo błędów (ponad 20). I są to naprawdę poważne błędy w analizach pozycji z niewielką liczbą figur na szachownicy. Jest rzeczą oczywistą, że każdy nawet wybitny arcymistrz ma prawo pomylić się przy szachownicy, ale pisząc książkę powinien dokładniej przeanalizować warianty. Faktem jest, że przy pomocy tablebases jest to dziecinnie proste (książka została wydana w 2003 roku, a wtedy jeszcze nie było tablebases). Wydaje mi się ponadto, że tablebases udowadniają jak bardzo trudną grą są szachy. Żaden człowiek nie jest w stanie wymyślić (obliczyć), iż w pozycji diagramu białe wygrywają jedynie po 1.Kd3, co prowadzi do mata w 262 (słownie: dwieście sześćdziesiąt dwa) posunięciach! Powyższa pozycja ma maksymalnie długą, najprostszą drogę do mata przy sześciu bierkach na szachownicy. Oczywiście w partii turniejowej do wygranej nie dojdzie z uwagi na przepis o 50 ruchach.

Tabele końcówek są nieocenione w prostych (okazuje się że nie są one wcale takie proste) pozycjach z wieżami i pionkami, które w praktyce pojawiają się najczęściej w zakończeniach partii. Przedstawiam w załączonym pliku (utworzonym programem Fritz) trzy przykładowe błędne analizy takich końcówek ze wspomnianej książki.