Jerzy Konikowski

Obrona sycylijska: system Najdorfa [B95]
Kontynuacja 7.Hf3

1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 cxd4 4.Sxd4 Sf6 5.Sc3 a6 6.Gg5 e6 7.Hf3

Normalnie grywa się tutaj 7.f4 i dopiero potem stawia się hetmana na f3.  

7...h6

Często grywa się 7...Sbd7, co prowadzi z przestawieniem ruchów do głównego wariantu. Natomiast słabe jest 7...Hc7

I. 8.0-0-0 Sbd7 9.Hg3 Ge7 10.f4 h6 11.Gh4 g5 12.fxg5 Sh5 13.He3 Hc5 14.Kb1 hxg5 15.Gf2 Se5 16.Hd2 Hc7 17.Sf3 Sxf3 18.gxf3 Gd7 19.h4 gxh4 20.Ge2 0-0-0 21.Gxh4 Gc6 22.Gf2 i białe mają lepsze szanse, Westerinen-Petursson, Reykjavik 1976.

II. 8.Gxf6 gxf6 9.Hxf6 Wg8 10.Hf3 Gg7 11.0-0-0 Sd7 12.Gb5! Ge5 (12...axb5 13.Sdxb5 Hc6 14.Sxd6++-) 13.Ga4 b5 14.Gb3 Sc5 15.He3 Sxb3+ 16.axb3 Gb7 17.g3 0-0-0 18.f4 Gh8 19.Whe1 Ha5 20.Kb1 Kb8 21.Sa2 Wc8 22.b4 Hc7 23.c3 Wgd8 24.Sc1 d5 25.e5 Gg7 26.Scb3 z przewagą białych, Androsow-Borzowa, St Petersburg 2007.

8.Gh4

Najlepsze, gdyż trzyma napięcie gry. Po 8.Gxf6 Hxf6 9.Hxf6 gxf6 10.0-0-0 białe nie uzyskują wiele: 10...Gd7 11.f4 (11.Ge2 h5 12.h4 Sc6 13.Kb1 0-0-0 14.f4 Ge7 15.Gf3 Wdg8 16.Sce2 Sxd4 17.Sxd4 Gd8 18.Se2 Gc7 19.Wh3 1/2-1/2 A.Zude-Kohlweyer, Frankfurt 1990) 11...Sc6 (11...b5 12.a3 Sc6 13.Gxb5 axb5 14.Sdxb5 Ke7 15.Sxd6 Gg7 16.Sxf7 Whb8 17.Sd6 Sa5 18.Wd3 Sb7 19.Sxb7 Wxb7 20.Whd1 h5 21.g3 Ke8 22.Wd4 Gf8 23.Wc4 h4 24.Wg1 1/2-1/2 Holaszek-Rogoff, Haifa 1970) 12.Sf3 Wg8 13.g3 Wc8 14.Sa4 Sb4 15.Sc3 b5 16.Ge2 Wc7 17.Wd2 Sc6 18.We1 Gc8 19.Kb1 Sa5 20.Sd1 Sc4 21.Wd3 Gb7 22.Sd2 Sxd2+ 23.Wxd2 Gxe4 1/2-1/2 Vallejos-Nenciulescu, IECC 2002.

8...Sbd7 9.0-0-0 Hc7 10.Hh3!

To jest charakterystyczny manewr w "Najdorfie": hetman wzmacnia nacisk na punkt e6. Alternatywą jest 10.Ge2 Ge7 (10...b5? 11.e5 Gb7 12.Sxe6 fxe6 13.Hh5+!+-) 11.Whe1 g5 12.Gg3 Se5 13.He3 b5 14.a3 Wb8 15.f4 (15.h4 Sfg4 16.Gxg4 Sxg4 17.He2 Se5 18.Hh5 b4 19.axb4 Wxb4 ze skomplikowaną pozycją) 15...gxf4 16.Gxf4 b4 17.axb4 Wxb4 18.Sb3 Hb6 19.Hxb6 Wxb6 20.Sa5 i białe stoją nieco lepiej.

10...Ge7

Nieostrożne byłoby 10...b5? 11.Sxe6! fxe6 12.Hxe6+ Ge7 13.Gxb5 axb5 (13...Kd8 14.Hxe7+ Kxe7 15.Sd5+ Kd8 16.Sxc7 Kxc7 17.Gxd7 Gxd7 18.Wd4 Whe8 19.f3 We6 20.Whd1 Se8 21.Gg3 Gc8 22.c4 Kc6 23.b4 Wb8 24.a3 z rekompensatą za figurę, co wystarczyło do zwycięstwa Milov-Ruck, Zalakaros 1993) 14.Sxb5 Hb6 15.Sxd6+ Kd8 16.e5 Sg8 (16...Sc5 17.Sxc8++-) 17.Gxe7+ (17.Hf7 Gxh4 18.Sxc8 Hc6 19.Sb6 Wa7 20.Hf8+ Kc7 21.Wxd7+ Kxb6 22.Hb4+ i białe wygrywają) 17...Sxe7 18.Sf7+ Ke8 (18...Kc7 19.Hxe7 Wxa2 20.Hd6+ Hxd6 21.exd6+ Kb6 22.Sxh8+-) 19.Hxb6 Sxb6 20.Sxh8 Wxa2 21.Kb1 Wa5 22.Whe1 Gf5 23.e6 z silną groźbą Sh8-f7!

11.f4 b5

Czarne dążą oczywiście do kontrgry na skrzydle hetmańskim. 11...Sc5 12.f5 (12.Gd3 e5 13.Sf5 g6 14.Sxe7 Gxh3 15.Gxf6 Gxg2! 16.Whg1 Gf3 17.Sed5 Hc6 18.Gxh8 Gxd1 19.Wxd1 exf4 z niejasną pozycją) 12...Scxe4 13.Sxe4 Sxe4 14.fxe6 0-0 15.Sf5 (15.Gxe7 Hxe7 16.He3 d5 17.exf7+ Wxf7 18.Gd3 Gg4 19.Wdf1 Waf8= Pavlov-Magerramov, Trnava 1981) 15...Gg5+ 16.Gxg5 Sxg5 17.Sxh6+ gxh6 18.Hxh6 Sxe6 19.Wd3 f6 20.Wg3+ Kf7 21.Gd3 Gd7? (Konieczne było 21...Ke7!) 22.We1 Ha5 23.Gg6+ Ke7 24.Hg7+ Kd8 25.Wxe6 Gxe6 26.Hxf8+ Kd7 27.Hg7+ Kc8 28.Wc3+ Kb8 29.Hxf6 Hxa2 30.Hh8+ Ka7 31.Hd4+ Kb8 32.Hxd6+ Ka7 33.Hc5+ Kb8 34.Wf3+- E.Garcia-Tovio, Cartagena 2001.

12.a3

Uniemożliwia b5-b4. Pseudoaktywny ruch 12.e5? nic nie daje białym: 12...dxe5 13.fxe5 Sxe5 14.Gg3 Hc5! 15.Ge2 0-0 16.Whe1 Sg6 17.Gf2 e5 18.Hf3 exd4 19.Hxa8 (19.Gxd4 Hg5+ 20.Ge3 He5!-+) 19...Hg5+ 20.Kb1 dxc3 21.Ha7 Se4 22.Ge3 Gc5! 23.Gxc5 Sxc5! 24.Gf3 Ge6 25.b3 Wc8 26.Wd4 He7 27.Hb6 Sxb3! 28.cxb3 (28.axb3 Ha3-+) 28...Gf5+ 29.Ge4 Gxe4+ 30.Wdxe4 c2+ 0-1 Ivanovic-Bukic, Jugosławia 1981.

12...Wb8 13.g4!?

Za mało energiczne jest 13.Gd3 b4 14.axb4 Wxb4 15.Sb3 Sc5 16.Sxc5 Hxc5 17.Whe1 e5 18.f5 Gb7 19.g4 Gc6 20.We2 Wxb2! 21.Kxb2 Hb4+ 22.Kc1 Hxc3 23.Ge1 Ha3+ 24.Kd2 0-0 (24...Sxe4+? 25.Wxe4 Gxe4 26.Gb5++-) 25.Gh4 d5 i białe stoją bardzo podejrzanie.

13...b4 14.axb4 Wxb4 15.Gg2 Gb7 16.Whe1 Hb6 17.Gf2!

Chyba jedyny ruch w walce o przewagę. Po 17.Sb3 a5 18.e5 Gxg2 19.Hxg2 dxe5 20.fxe5 Sxg4 21.Gxe7 Kxe7 22.h3 a4 23.Sxa4 Wxa4 24.Wxd7+ Kxd7 25.Sc5+ Hxc5 26.Hb7+ Kd8 (26...Hc7?? 27.Wd1+ ze zdobyciem hetmana) 27.Wd1+ Wd4 (27...Ke8?? 28.Hd7+ Kf8 29.Hd8#) 28.Hb8+ Ke7 29.Hb7+ białe muszą się zadowolić wiecznym szachem.

17...e5

Korzystne dla białych jest 17...Wxb2 18.g5 Hb4 19.gxf6 Gxf6 20.e5 Gxg2 (20...dxe5 21.Sxe6! fxe6 22.Hxe6+ z wygraną) 21.Hxg2 dxe5 22.Ha8+ Hb8 23.Sxe6! fxe6 (23...Hxa8 24.Sc7+ Kf8 25.Sxa8+-) 24.Hc6 0-0 25.Wxd7 exf4 26.Hxe6+ Kh8 27.Gd4 Gxd4 28.Wxd4 Wc8 29.Wd3 z przewagą.

18.g5! exd4 19.gxf6 Gxf6

19...dxc3?? 20.Gxb6+-

20.e5 dxe5 21.Gxb7 Hxb7 22.Wxd4 Wxd4 23.Gxd4 0-0 24.fxe5 Gg5+ 25.Kb1 Wb8 26.Se4
i po Se4-d6 białe mają aktywną pozycję.

Podsumowanie: ruchem hetmana w siódmym ruchu białe unikają skomplikowanych wariantów po 7.f4. Wariant ten polecam ambitnym szachistom, którzy chętnie analizują mało znane pozycje i szukają nowych dróg. Jako niespodzianka 7.Hf3 może sprawić czarnym duże kłopoty.