Partia hiszpańska [C88]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.0-0 Ge7 6.We1 b5 7.Gb3 0-0 8.a3
Próba uniknięcia gambitu Marshalla po
8.c3
d5!?
8...Gc5
8...d5!?
9.c3
d6
10.d4
Gb6
11.h3
We8
Teoria zaleca tutaj
11...h6,
aby nie dopuścić do związania skoczka, jak to było w tej partii. W pojedynku Carlsen-Swidler, Wijk aan Zee 2007, dalej grano
12.Ge3
Gb7
13.Sbd2
We8
14.dxe5
(14.Gc2
Sb8
15.dxe5
dxe5
16.Gxb6
cxb6
17.a4
bxa4
18.Gxa4
b5
19.Gb3
Sbd7
20.He2
Sc5
21.Gc2
Hc7=
Swidler-Leko, Monte Carlo 2006)
14...dxe5
15.Gxb6
cxb6
16.Sh2
He7
17.Sg4
Wad8
18.Sxf6+
Hxf6
19.He2
Sa5
20.Ga2
Gc8
21.Sf1
Hg6
22.Kh2
Ge6
23.Gxe6
Wxe6
24.a4
Sb3
25.Wad1
Wxd1
26.Wxd1
bxa4
27.Hxa6
Hxe4
28.Hc8+
Kh7
z przewagą czarnych, co wystarczyło do zwycięstwa.
12.Gg5!
h6
13.Gh4
exd4
14.cxd4
g5
15.Gg3
g4
Oczywiście nie przechodziło
15...Sxe4?
wobec
16.Gd5!
Sxd4
17.Wxe4
Wxe4
18.Sc3!
i straty materialne są nie do uniknięcia.
16.hxg4
Gxg4
17.Gh4!
Po
17.d5
Sd4
18.Sbd2
Sh5
czarne miałyby znakomitą grę. Dlatego Carlsen zdecydował się na ofiarę pionka.
17...Sxd4
18.Sc3
Gxf3?
Należało trzymać napięcie gry po
18...c6!?
w celu uniemożliwienia wtargnięcia skoczka na d5, np.
19.Ga2
Kg7
itd.
19.gxf3
Kh8?
Czarne postawiły swego króla na fałszywym polu. Jak się zaraz wyjaśni, prawidłowe było
19...Kh7!
20.Sd5!
Wg8+
21.Kf1!
Po błędnym
21.Kh1?
Sg4!
22.Gxd8
(22.Hxd4+
Gxd4
23.Gxd8
Sxf2+
24.Kh2
Waxd8-+)
22...Sxf2+
23.Kh2
Waxd8
białe miałyby przegraną pozycję.
21...Sg4
22.Hxd4+!
Niespodzianka dla Aroniana. Teraz jest jasne, dlaczego czarne powinnny postawić swego króla na h7. Być może,
że czarne oczekiwały
22.fxg4??
Hxh4
23.f3
Hh3+
24.Kf2
Sxf3+
25.Sxb6
Se5
26.Wg1
Sxg4+
27.Wxg4
Wxg4
z wygraną.
22...Gxd4
23.Gxd8
Sh2+
24.Ke2
Waxd8
25.Wad1!
Gxb2
26.Wh1
c6
27.Sf4
Ge5
28.Sd3
Sxf3
29.Kxf3
Figura zdobyta i Carlsen gładko zrealizuje swoją przewagę materialną.
29...Gg7
30.Wh5
d5
31.exd5
Wd6
32.Wf5
cxd5
33.Wc1!
Wf6
34.Wxf6
Gxf6
35.Wc6
Kg7
36.Sf4
Gg5
37.Sh5+
Kh8
38.Wxa6
d4
39.Ke4
Wg6
40.Wa7
1-0