Plan wybrany przez Carlsena jest najczęściej stosowany w praktyce. Oczywiście można grać
3...d5
co prowadzi do gambitu hetmańskiego oraz
3...Gb4+.
4.g3
Ga6
Normalnie gońca stawia się na b7, ale ruchem w partii czarne chcą przeszkodzić białym w harmonijnym rozwoju.
5.b3
W partii 27 białe grały hetmanem na c2.
Można oczywiście bić na d2.
7.Gg2
d5
8.cxd5
exd5
9.Sc3
0-0
10.0-0
Gb7
11.Wc1
Sbd7
12.Gf4
c6
13.Hc2
Grywano już
13.Se5
Sxe5
14.dxe5
Se8
15.Hc2
Sc7
16.Wcd1
Se6
17.Gc1
Hb8
18.f4
f5
19.exf6
Gxf6
20.e4
z aktywną grą białych.
13...We8
14.Wcd1
Nic nie osiągnęły białe w partii Van Wely-Leko, Dortmund 2008, po
14.Hb2
Sf8
15.b4
Se6
16.Ge3
Gd6
17.a4
He7
18.Wb1
a6
19.Gd2
Wab8
20.e3
c5
21.bxc5
bxc5
22.Ha2
g6
23.dxc5
Gxc5
24.Se2
Se4
25.Wfd1
Ga8
26.Wxb8
Wxb8
27.Ge1
Gb4
28.Wb1
Gd6
z równą pozycją.
14...Gb4
15.Gd2
Wc8
Czarne przygotowują manewr pionkiem na c5.
16.Hb2
He7
17.Wfe1
Hf8
Oryginalna idea. Normalnie czarne grają Sd7-f8-e6 z przygotowaniem c6-c5. Ruchem w partii czarne postanowiły odczekać dalsze wydarzenia.
18.Gh3
Wcd8
19.Hc2
h6
20.Sh4
c5
Wreszcie pozycja dojrzała do wykonania tego standartowego manewru.
21.Sf5
Inną możliwością było
21.Sb5
na co Magnus miał w planie następujący wariant:
21...Gxd2
22.Hxd2
a6
23.Sc3
(Pozycja po
23.Sc7
We7
24.Sf5
Wc8
25.Sxe7+
Hxe7
26.dxc5
Wxc7
27.cxb6
Sxb6
28.Wc1
Sa8
29.f3
Wxc1
30.Wxc1
Sc7
byłaby nieco korzystniejsza dla czarnych.)
23...Sb8
24.Sa4
Sc6
25.e3
cxd4
26.exd4
Wxe1+
27.Wxe1
Se4
z kontrgrą.
21...a6
22.Hb2
Gxc3
W czasie partii Carlsen rozważał
22...c4
23.bxc4
dxc4
ale wydaje się, że po
24.e4
białe miałyby ze swym silnym pionkowym centrum przewagę pozycyjną.
23.Gxc3
Se4
24.dxc5
Sxc3
25.Hxc3
bxc5
Na szachownicy powstała pozycja z wiszącymi pionkami c5-d5.
26.Ha5
Sf6
27.Hb6?
Optycznie wygląda silnie, gdyż białe stwarzają dwie groźby: bicie gońca b7 i pionka h6. Ale ten wyskok hetmanem zostanie
łatwo przez czarne odparty. Dlatego analiza po partii wykazała, że najsilniejsze w tej pozycji było
27.Gg2!
np.
27...Gc8
28.Se3
(28.Sh4
Ge6
29.Hxa6
Wa8
30.Hb5
Wxa2
jest korzystne dla czarnych)
28...Ge6
29.Wc1
d4
30.Sc4
Sd5
ze skomplikowaną pozycją.
27...Gc8!
28.Kg2
Teraz Pelletier zrozumiał, że nie przechodzi
28.Sxh6+?
gxh6
29.Gxc8
Wd6!
i czarne zostają z figurą więcej.
28...Se4
29.f3
Sg5
29...Sc3!?
było silną alternatywą.
30.g4
h5!
Czarne przejęły całkowicie stery w swe ręce.
31.Wc1
g6
Najprostrze było
31...Sxh3
32.Kxh3
hxg4+
33.fxg4
Gxf5
34.gxf5
He7
35.Hxc5
Hg5-+.
32.Sg3
Sxh3
33.Kxh3
hxg4+
34.fxg4
Hh6+
35.Kg2
Gxg4
36.Hxc5
We3
Wydaje się, że jeszcze lepsze było
36...Wc8!
37.Ha3
Wxe2+!
38.Sxe2
(38.Wxe2
Wxc1-+)
38...Hh3+
39.Kf2
Hf3+
40.Kg1
He3+
41.Kg2
Gh3+
42.Kh1
Hf3+
43.Kg1
Hg2#.
37.Hd4
Lub
37.Kg1
Wc8
38.Ha3
Wce8
39.Hd6
Wxe2!-+.
37...Hh3+
38.Kg1
Wxg3+!
39.hxg3
Hxg3+
40.Kh1
Gf5
i 0-1
z uwagi na wariant:
41.e4
(41.Wcd1
Wd6-+)
41...Gg4-+.