1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 cxd4 4.Sxd4 Sf6 5.Sc3 g6 6.Ge3 Gg7 7.f3 Sc6 8.Hd2 0-0 9.Gc4 Gd7 10.0-0-0 Wc8 11.Gb3 Se5 12.Kb1 a6
Jest to patent Carlsena. Normalnie grywa się
12...Sc4,
co już było analizowane we wcześniejszych partiach.
13.Whe1
Tym mało energicznym ruchem trudno jest walczyć o przewagę. Główny wariant powstaje po
13.h4!
13...b5
14.Gh6
Gxh6
15.Hxh6
Wxc3!?
Magnus chętnie ofiarowuje jakość na c3. W rachubę wchodzi jednak solidniejsze
15...Wc5!
16.bxc3
a5
17.f4
Seg4
18.Hh4
a4
19.Gxf7+
Dobrze wyglądało
19.h3!?
axb3
20.Sxb3
Sxe4
(20...Sh2??
21.e5
Sh5
22.exd6
e6
23.Hxd8
Wxd8
24.Wh1
Sxf4
25.Wxh2+-)
21.Wxe4
Sf6
22.We3
z przewagą białych.
19...Wxf7
20.e5
Sd5
21.e6
Sxc3+
22.Kc1
Silniejsze było
22.Ka1!
Gxe6
23.Sxe6
Hc8
24.Wd4
Sxa2
25.Hh3
i teraz nieprzechodziło
25...Hxc2
wobec
26.Hf3!
Hc8
27.Kxa2+-.
22...Gxe6
23.Sxe6
Ha5!
Ten ruch gwarantuje czarnym równą grę.
24.Hxg4
Sxa2+
25.Kb2
Hc3+
26.Kxa2
Hxc2+
27.Ka1
Hc3+
28.Kb1
Hb3+
29.Ka1
Hc3+
1/2-1/2