Obrona sycylijska [B99]
1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 cxd4 4.Sxd4 Sf6 5.Sc3 a6
Przygotowuje b7-b5 i szybką kontrakcję na skrzydle hetmańskim. Plan ten rozpowszechnił w praktyce turniejowej już w latach 40-tych minionego wieku Mieczysław Najdorf (1910-1997). System Najdorfa cieszy się obecnie dużą popularnością z uwagi na
świetne kontrszanse, jakie uzyskują czarne.
6.Gg5
Najczęściej spotykana odpowiedź ze strony białych, które są gotowe zabić na f6 i osłabić tym samym strukturę pionkową przeciwnika. W ostatnich czasach dużą popularnością cieszy się atak angielski po
6.Ge3
z jasnym planem Hd1-d2 i 0-0-0.
6...e6
Oczywisty ruch, aby po Gf8-e7 i 0-0 zakończyć rozwój skrzydła królewskiego.
7.f4
Ge7
7...Hb6
grywał kiedyś z upodobaniem Fischer.
8.Hf3
Sbd7
Główny wariant powstaje po
8...Hc7. Natomiast przedwczesne jest
8...b5?
wobec
9.e5
Sd5
10.Sxd5
exd5
11.Hxd5
Wa7
12.Gxe7
Wxe7
13.0-0-0
Wd7
14.exd6
0-0
(14...Wxd6
15.He5+
Ge6
16.Gxb5+
axb5
17.Sxe6
z krytyczną pozycją czarnych)
15.Sf5
Gb7
16.He5
f6
17.Se7+
Kh8
18.Hh5
Wxd6
19.Sg6+
Kg8
20.Sxf8
Wxd1+
21.Hxd1
Hxd1+
22.Kxd1
Kxf8
23.Wg1
i białe wygrywają.
9.0-0-0
h6
Częściej grywa się
9...Hc7
co jest zresztą polecane przez teorię. Idea ruchu w partii związana jest z g7-g5, aby wywalczyć pole e5 dla skoczka. Mankamentem tego planu jest jednak osłabienie prawej flanki, co często jest wykorzystane przez przeciwnika.
10.Gh4
Prawidłowo, należy trzymać napięcie gry. Po
10.Gxf6
Gxf6
11.Gc4
0-0
12.Gb3
Hb6
13.Sde2
Sc5
czarne nie mają problemów.
10...Hc7
11.Gd3
b5
Właściwie ideowe jest w tej pozycji
11...g5!?
12.fxg5
Se5
z ostrą i skomplikowaną grą.
12.Whe1
Gb7
13.Hg3
0-0?
Roszada w tym momencie jest ryzykowna
i dająca przeciwnikowi atakujące atuty. Ideowe jest
13...g5!
z szansownymi możliwościami czarnych.
14.Kb1
Ten profilaktyczny ruch jest w tej pozycji właściwie stratą tempa. Teoria słusznie zaleca tutaj aktywne
14.e5!
co zresztą znalazło potwierdzenie w praktyce turniejowej. Zobaczmy:
14...dxe5
[14...Sh5
15.Hg4
Gxh4 (15...dxe5
16.Sxe6!
fxe6
17.Gxe7
Sxf4
18.Gxf8
Wxf8
19.Se4 jest korzystne dla białych)
16.Hxh4
Sxf4
17.Hxf4
dxe5
18.Hg3
Wac8
19.Sf3
b4
20.Sb1
b3
21.axb3
Sc5
22.Gc4
Gd5
23.Hxe5
Hb6
24.Gxd5
exd5
25.Sc3
Ha5
26.Kb1
1-0 Bobras-Panagiotopoulos, Aghios Kirykos 2009.]
15.fxe5
Sh5
(15...Sd5
16.Sxd5
Gxh4
17.Sxc7
Gxg3
18.hxg3
Wac8
19.Scxb5
axb5
20.Sxb5
Gxg2
21.Ge4
Gxe4
22.Wxe4
Sc5
23.Wed4
Wa8
24.Sc3
Kh7
25.a3
i białe mają wygraną pozycję, Pineda Leon-Tubau, Sant Boi 1997)
16.Hg4
Sxe5
(Po
16...Gxh4
17.Hxh4
b4
18.Sb1
Sxe5
19.Hxh5
Sxd3+
20.Wxd3
Gxg2
21.Wg3
Hf4+
22.Sd2
wygrana białych nie budzi żadnych wątpliwości, Poppa-Garnett, IECC email 1997.)
17.Wxe5
Hxe5
18.Gxe7
Wfe8
19.Gd6
Hxd6
20.Hxh5
Gxg2
21.Sce2
Hd5
22.Hg4
z groźbą Wd1-g1 i atakującymi możliwościami białych na skrzydle królewskim.
14...b4
15.Sd5!?
Jedyna właściwa droga, ponieważ po
15.Sa4
Ha5
16.b3
Wac8
czarne mają doskonałe szanse ataku na skrzydle hetmańskim.
15...Gxd5
Z pewnością silniejsze było
15...Sxd5!?
choć po dalszym
16.exd5
Gxh4
17.Hxh4
Gxd5
18.g4
Sc5
19.g5
Sxd3
20.Wxd3
białe zachowywały duże szanse ataku.
16.exd5
Sxd5
17.f5?
Optycznie wygląda logicznie, ale to błąd. Przewagę dawało
17.Gxe7!
Sxe7
18.Wxe6
Sc5
(18...fxe6??
19.Sxe6
i czarne muszą oddać hetmana)
19.Wxh6
Sxd3
20.Wxd3
Sg6
21.Wh5
i białe mają pionka więcej.
17...e5?
Definitywnie przegrywa. Koniecznie było
17...Gxh4!
18.Hxh4
e5
i czarne się bronią.
18.f6!
S7xf6
18...Gxf6
19.Sf5
g6
20.Ge4
Gxh4
21.Sxh6+
Kg7
22.Sf5+
Kg8
23.Hxh4
i pozycja czarnych nadaje się do poddania.
19.Sf5
Sh5
19...g6
20.Sxe7+
Hxe7
21.Gc4
i białe wygrywają.
20.Hg4
Wygrywało też
20.Sxh6+!
Kh8
21.Sxf7+
Wxf7
22.Hg6+-.
20...Gxh4
Błyskawicznie przegrywa. Większy opór gwarantował wariant po
20...g6!?
21.Gc4
Gxh4
22.Gxd5
Gg5
(22...Gxe1?
23.Hxg6+
Kh8
24.Hxh6+
Kg8
25.Hg5+
Kh7
26.Hxh5+
z matem)
23.Sxh6+
Gxh6
24.Hxg6+
Gg7
25.Hxh5
Wac8
26.Ge4
Wfd8
27.Hh7+
Kf8
28.Gd5
i białe musiałyby jeszcze popracować o zwycięstwo.
21.Sxh6+
Kh8
22.Hxh5
Sf4
23.Sxf7+
Kg8
24.Gh7#
1-0