Obrona Nimzowitscha [E21]
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.Sf3 c5 5.g3 cxd4 6.Sxd4 Se4
Ten manewr prowadzi do skomplikowanej gry. Można tego oczywiście uniknąć po
6...0-0
co też częściej spotyka się w praktyce turniejowej.
7.Hc2
Wojtaszek wybrał tym razem inną taktykę gry po nieudanym doświadczeniu z Akopjanem (Lugo 2007), gdzie po
7.Hd3
Gxc3+
(7...Sxc3
8.bxc3
Ge7
9.Gg2
0-0
10.0-0
Sa6
11.Wd1
Sc5
12.He3
d6
13.Ga3
Gd7
14.Wab1
Wb8
15.Gxc5
dxc5
16.Sb5
a6
17.Sd6
Hc7
18.Hf4
Ga4
19.Wd2
i teraz Hracek przeciwko P.Nielsenowi, Niemcy 2007, prosto wygrywał po
19...e5!
20.Hxe5
Wfd8-+)
8.bxc3
Sc5
9.Hd2
b6
10.Sb5
0-0
11.Sd6
Gb7
12.f3
Gc6
13.Ga3
Sba6
14.Gg2
f5
15.0-0
Hf6
16.e4
fxe4
17.fxe4
Hg6
18.Hd4
Hg5
19.Wxf8+
Wxf8
20.Gc1
Hg6
21.Gf4
Sa4
22.Wf1
S6c5
23.Ge5
Wxf1+
24.Kxf1
Sb2
25.Sc8
Hh5
26.Kg1
Hd1+
27.Hxd1
Sxd1
28.Sxa7
Gxe4
29.Gxe4
Sxe4
30.Sc8
Sd2
31.Gd4
Sxc4
32.Sxb6
Sxb6
33.Gxb6
Sxc3
uzyskał przegraną końcówkę.
7...Ha5
Według teorii najsilniejsze. Nie poleca się
7...Sxc3
8.bxc3
Ge7
9.Gg2
Hc7
10.Sb5
Hxc4
11.Hb3
Hxb3
12.axb3
Sa6
13.Wxa6
bxa6
14.Sc7+
Kd8
15.Sxa8
d5
16.Gf4
g5
17.Ge5
f6
18.Gb8
Gb7
19.Sc7
Kd7
20.Sxe6
Wxb8
21.Sd4
Gc5
22.Kd2
z korzystniejszą końcówką białych, co wystarczyło do późniejszego zwycięstwa, Stocek-Cifka, Zdar nad Sazavou
2008.
8.Gg2
Sxc3
9.0-0
Sc6
Najlepsze. Nie zdało egzaminu
9...Sxe2+
10.Hxe2
Sc6
11.Sb3
Hd8
(11...Ha6!?)
12.Gxc6
bxc6
13.c5
Ga5
14.Hg4
0-0??
(Konieczne było
14...Kf8!)
15.Sxa5
Hxa5
16.Gh6
g6
17.Hd4
f6
18.Gxf8
Kxf8
19.Hxf6+
i białe wygrały, Stocek-Tan, King of Prussia 2010.
10.bxc3
Gxc3
11.Sb3
Sd4?
Czarne nie wykazały się dobrą znajomością wariantu. Ruch w partii jest niedokładnością i jest przyczyną
ich dalszych problemów. Jak należy bronić tę pozycję pokazał Gaszmimow przeciwko Radjabowowi na turnieju w Eliście, gdzie nastąpiło
11...He5!
i po dalszym
12.Gf4
Hf6
13.Wab1
Ge5
14.e3
Gxf4
15.exf4
0-0
16.Sc5
d5
17.Sxb7
Gxb7
18.Wxb7
Sa5
19.Wc7
Sxc4
20.Wxc4
dxc4
21.Gxa8
Wxa8
22.Hxc4
g6
23.Hc7
Hd4
24.Wb1 uzgodniono
remis.
12.Sxd4
Gxd4
13.Wb1
0-0
14.Wd1!
Tylko tak białe mogą walczyć o inicjatywę. Po
14.Gxb7
Gxb7
15.Wxb7
d6
powstaje równa pozycja.
14...Gc5
15.Wb5
Hc7
16.Gf4
e5
17.Wxc5!
Białe chcą atakować bastion królewski przeciwnika i dlatego ofiara jakości jest uwerturą do tego celu.
17...Hxc5
18.Wd5
Hb4
19.Gxe5
We8
20.Ge4
Wszystkie figury Wojtaszka są już przygotowane do ataku. Para gońców jest bezpośrednio skierowana przeciwko czarnemu monarsze: grozi już bicie na h7. Tymczasem czarne nie zakończyły jeszcze rozwoju swego skrzydła hetmańskiego. Partia jest pouczającym przykładem,
że w szachach często przewaga materialna nie jest gwarancją sukcesu.
Istotniejszy jest rozwój i dynamika sił.
20...h6
Po
20...g6
nastąpi podobnie jak w partii
21.Gd6
He1+
22.Kg2
We6
23.Wd1
Ha5
24.c5
Ha6
25.e3
z inicjatywą białych. Nieszczęście czarnych polega na niemożliwości wprowadzenia do gry figur na lewym skrzydle.
21.Gd6
He1+
22.Kg2
a5
23.Wf5
Wa6
Czarna wieża wkroczyła wreszcie da akcji, ale to jest już bez większego znaczenia.
24.c5
We6
25.Gd5!
Ha1?
Przyśpiesza bieg wydarzeń i ułatwia białym tylko zadanie. Jedynie po
25...Hxe2
można było jeszcze przedłużyć grę, np.
26.Hxe2
Wxe2
27.Wxf7
Kh7
28.Wf8
Wa8
29.Kf3
We1
30.Ge4+
Wxe4
(30...g6
31.Ge5+-)
31.Kxe4
b6
32.Wxc8!
Wxc8
33.cxb6
i pozycja czarnych nadaje się do poddania.
26.Gxe6
dxe6
27.Ge5
i 1-0
wobec
27...He1
28.Wf4
Wc6
(28...Gd7
29.Gc3+-)
29.Wg4
g5
30.Hd3
z szybkim matem.