Normalnie spotyka się
2.Sf3
z następnym d2-d4. Ruch w partii ma inny cel: białe biorą pod kontrolę punkty d5 i e4 i planują po Gf1-c4 i f2-f4 atak na skrzydle królewskim lub ustawiają swego białopolowego gońca na diagonali a8-h1 z pozycyjnym naciskiem na skrzydle hetmańskim.
2...d6
Grywa się także
2...Sc6
lub
2...e6.
3.f4
Białe mogą oczywiście grać
3.Gc4
Sc6
4.f4
lub
4.Sf3.
3...g6
4.Sf3
Gg7
5.Gb5+
Rozwój gońca na c4 prowadzi do głównego wariantu znanego w teorii jako "Atak Grand-Prix", który został wprowadzony do praktyki turniejowej przez angielskich szachistów. Anglik Luke McShane jest przedstawicielem tej szkoły, choć na razie odchodzi od znanych gier. Zobaczmy ciekawy przykład z krajowego podwórka
po
5.Gc4
Sc6
6.0-0
e6
7.d3
(7.f5!?
prowadzi do ostrej i ryzykownej gry)
7...Sge7
8.He1
0-0
9.f5!
exf5
(9...d5!?)
10.Hh4
a6?
(Konieczne jest
10...h5!)
11.Gh6
b5
12.Gb3
Sd4
13.Sg5
Sxb3
14.Gxg7!
Kxg7
15.Hxh7+
Kf6
16.e5+!
Kxg5
(16...dxe5
17.Sce4#;
16...Kxe5
17.Hg7+
f6
18.Wae1+
Kd4
19.Sf3#)
17.h4+
Kg4
18.Hh6!
Sg8
19.Wf4+
Kg3
20.Se2#,
Matras-Flaata, Bergen 2001.
5...Gd7
6.Gc4
Może się wydawać stratą tempa, ale tak też się gra, choć częściej spotyka się
6.Gxd7+
Hxd7
7.d3 itd.
6...Sc6
7.d3
Sa5
8.0-0
Sh6?!
Nowinka, ale raczej nieudana. Wojtaszek zaplanował ustawienie skoczka na f7, gdzie
będzie jednak mało aktywny. Czarne powinny iść znanym torem:
8...Sxc4!
9.dxc4
Gxc3
10.bxc3
Gc6
11.He2
Hc7
12.Gd2
0-0-0
13.Ge1
f6
14.e5
Sh6
15.Wd1
Sf5
16.Gf2
Whf8
17.exf6
exf6
18.Sh4
Sg7
19.Gg3
Wfe8
20.Hf2
Sh5
21.f5
g5
22.Sf3
We4
23.Sd2
Sxg3
24.Hxg3
We2
25.Wf2
He7
26.Sf3
He3
27.Wd3
Hc1+
28.Wf1
Hxc2
29.Wfd1
Ge4
30.Wxd6
Hxd1+!
0-1, Farrand-Shchekachev, Ghent 2010.
9.He1
Sxc4
10.dxc4
f5?
To jest konsekwencja planu czarnych związanym z postawieniem skoczka na h6, ale niestety to pogarsza tylko
ich sytuację. Należało na razie nieco przegrupować swe siły. Na uwagę zasługiwało więc
10...Gc6!?
11.e5!
Ge6
12.b3
Czarne mają parę gońców, ale ich pola działania są ograniczone przez białe pionki.
12...Sf7
13.exd6
Hxd6
14.Gb2
Białe zakończyły rozwój i stoją lepiej. Problem czarnych polega na zbyt sztucznym ustawieniu lekkich figur i niemożliwości skutecznego działania w centrum. Tymczasem białe mają ważne pola d5 i e5 pod kontrolą i dlatego ich przewaga pozycyjna nie budzi wątpliwości.
14...0-0
15.Wf2
Wae8
16.Sb5
Hb6
17.Gxg7
Kxg7
18.a4!
a5
Nie ma wyboru, bowiem przegrywa z miejsca
18...a6?
19.a5
Hc6
(19...Hd8
20.Hxe6
axb5
21.cxb5
z przegraną pozycją czarnych)
20.Sbd4!
cxd4
21.Sxd4
Hd7
22.Sxe6+
i białe zdobywają materiał.
19.Wd1
Gc8
20.We2
e6
21.Sg5!
Wd8
Co można było czarnym doradzić? Po
21...Sxg5
wygrywało hetmana po prostym
22.Wd6!
22.Wxd8
Wxd8
Po
22...Sxd8
23.Wd2
h6
24.Wd6
Sc6
25.Sxe6+
Gxe6
26.Hxe6
pozycja czarnych nadawała się do poddania.
23.Sxe6+
Białe zdobyły pionka i teraz nastąpi realizacja uzyskanej przewagi materialnej.
23...Gxe6
24.Wxe6
Wd1
Wojtaszek miał chyba nadzieję po redukcji materiału zmniejszyć nacisk figur przeciwnika,
bowiem nieprzechodziło
24...Sd6
25.Sxd6
Wxd6
26.He5+
ze zdobyciem wieży.
25.Wxg6+!
hxg6
26.Hxd1
Białe mają dwa pionki więcej.
26...He6
27.Kf2
g5
28.Hd5
Hh6
28...Hxd5
29.cxd5
gxf4
30.Kf3
było mało zachęcające.
29.fxg5
Hh4+
30.Ke2
Hxh2
31.Hxb7
Kg6
32.Hc6+
Kxg5
33.Hf3
f4
34.Hh3
Hg1
35.Sc3
Sd6
36.Hf3
Hc1
37.Kd3
Hg1
38.Hxf4+!
i 1-0
z powodu
38...Kxf4
39.Se2+
Ke5
40.Sxg1
z prostą wygraną.