Partia 3

Gambit hetmański [D37]

Wojtaszek - Berkes 
Paks 2011
[Jerzy Konikowski]

1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Ge7 4.Sf3 Sf6 5.Gf4 0-0 6.e3 Sbd7 7.a3

W pierwszej rundzie tegoż turnieju Wojtaszek przeciwko Salgado Lopez grał inny plan: 7.Ge2 dxc4 8.Gxc4 a6 9.a4 b6 10.0-0 Gb7 11.He2 c5 12.Wfd1 cxd4 13.exd4 Sd5 14.Sxd5 exd5 15.Gd3 Sf6 16.Wac1 Gd6 17.Se5 Se4 18.f3 Sg5 19.Gg3 Se6 20.Gf5 i po dalszej słabej grze przeciwnika zainkasował pełny punkt. Przeciwko Berkesowi Wojtaszek - obawiając się przygotowania przeciwnika - postanowił wypróbować inny wariant.

7...c5 8.cxd5 Sxd5 9.Sxd5 exd5 10.dxc5 Sxc5

Powstała typowa pozycja z izolowanym pionkiem w centrum. Białe mają więc jasny cel: zablokować go na d4 i następnie zdobyć słabość na d5.

11.Ge2

Na turnieju w Dortmundzie 2011 oglądałem niedawno partię Giri-Ponomariow, gdzie nastąpiło: 11.Ge5 Gg4 12.Ge2 Gxf3 13.Gxf3 Gf6 14.Gxf6 Hxf6 15.Hc2 Wac8 (15...Se4!?) 16.Gxd5 Wfd8 17.Wd1 He5 18.Hc4 b5 19.Ha2 Wd7 20.0-0 i białe partię ostatecznie wygrały.

11...Gf6 12.Ge5 Gxe5 13.Sxe5 Ge6 14.Sf3 Hb6 15.Hd4 Wfc8 16.Wd1

Normalnie białe zabezpieczają swego króla po 16.0-0 ale w partii Kramnik-Radjabov, Kazan 2011, czarne bez większego trudu uzyskały wyrównanie: 16...Sb3 17.Hxb6 axb6 18.Wab1 Gf5 19.Wbd1 Wc2 20.Wxd5 Wxb2 21.We1 Ge6 22.Wb5 Wxa3 23.Wxb6 Waa2 24.Wxb7 g5 25.Gf1 h6 26.Sd4 Sxd4 27.Wxb2 Wxb2 28.exd4 i białe zostały wprawdzie z pionkiem więcej, ale realizacja tej przewagi jest praktycznie niemożliwa. Dlatego przeciwnicy uzgodnili remis.

16...Sb3?

Przejście do końcówki jest korzystne dla białych i dlatego czarne muszą wybrać w tym miejscu inny plan. Najbardziej logiczne wygląda tutaj 16...Wc6! aby dopiero po 17.0-0 grać 17...Sb3! 18.Hh4 (18.Hxb6 Wxb6!) 18...h6 19.Gd3 Wac8 20.h3 a5 i czarne nie mają żadnych problemów, Georgiev-Meier, Pamplona 2009.

17.Hxb6 axb6 18.Sd4

W pojedynku M.Gurevich-Golod, Cappelle la Grande 1999, białe inaczej rozwiązały problemy powstałej pozycji: 18.Gd3!? Sc5 19.Gc2 b5 20.Sd4 Sa6 21.Gd3 b4 22.Gxa6 bxa6 23.axb4 Wcb8 24.Wa1 Wxb4 25.b3 a5 26.Kd2 Wb6 27.Whc1 Kf8 28.Wc5 z przewagą w końcówce, co wystarczyło do późniejszego zwycięstwa.

18...Sxd4 19.Wxd4 Wc1+ 20.Gd1 Wc4

Jeśli 20...Wac8 to 21.Kd2! 

21.Wxc4 dxc4 22.Kd2 Wd8+ 23.Kc2

Niedokładność. Zaraz zobaczymy, że silniejsze było 23.Kc1! np. 23...Gd5 24.f3 Kf8 25.Gc2 Gc6 26.Wd1 We8 (26...Wxd1+ 27.Kxd1 Ke7 28.Kd2 Kd6 29.Kc3 b5 30.b3 cxb3 31.Gxb3 Ge8 32.Kb4 z planem Gb3-c2-d3 i zdobyciem pionka b5.) 27.Kd2 z jasną przewagą.

23...Gf5+?

Decydujący błąd, bowiem goniec na diagonali b1-h7 jest ograniczony w swym działaniu. Należało go tak postawić, aby miałby więcej pól do kontrolowania. Konieczne było więc 23...Gd5! i po 24.f3 Gc6 25.e4 Kf8 26.Ge2 Ga4+ 27.Kc3 b5 28.f4 Ke7 i nie widać w jaki sposób białe mogą wzmocnić pozycję.

24.Kc3 Wd3+

Po 24...b5 25.Ge2 czarne nie mogłyby przeszkodzić wymianie wież po Wh1-d1, co byłoby korzystne dla białych. Teraz widać sens ruchu 23...Gd5!, gdyż teraz plan białych byłby niemożliwy do przeprowadzenia.

25.Kxc4 Wd2 26.b4 Wxf2 27.Gf3 Wa2 28.Wd1 g5 29.Kb5 Kg7

Po 29...Wxa3 najprostrze byłoby 30.Kxb6! Wxe3 31.b5 Wb3 32.Gxb7 Gd3 33.Gc6 Kf8 34.Wc1 Ke7 35.Wc5 f5 36.Kc7 i pionek miałby wolną drogę do pola przemiany.

30.Gxb7 Wxa3 31.e4 Gg4 32.Wd4 Wa2 33.e5 Ge2+ 34.Kxb6

Pionek zdobyty: reszta jest już prosta.

34...Gf1 35.Wd7 Gxg2 36.e6 Kf8 37.Wxf7+ Ke8 38.Ga6 Gc6 39.Wxh7 1-0