Obrona sycylijska [B54]
1.e4
c5
2.Sf3
d6
3.d4
cxd4
4.Sxd4
Sf6
5.Sc3
a6
System wprowadzony do praktyki turniejowej przez naszego rodaka Mieczysława (Miguela) Najdorfa. Jego główną ideą jest po b7-b5 przygotowanie kontrgry na skrzydle hetmańskim.
6.Gg5
e6
7.f4
Ge7
8.Hf3
Hc7
9.0-0-0
Sbd7
10.g4
b5
11.Gxf6
Sxf6
12.g5
Sd7
13.f5
Często gra się tutaj
13.a3,
ale ruch w partii jest najbardziej aktywny i niebezpieczny dla czarnych.
13...0-0!?
Na pierwszy rzut oka wydaje się,
że to samobójstwo. Czarne roszują w momencie, gdy białe akurat są gotowe do ataku na królewskim skrzydle. Ale to są owoce ostatnich badań tego wariantu. Wszystko bowiem wskazuje,
że ruch ten jest jednak możliwy. Zanim przejdę do omówienia tego wariantu, krótki rzut oka na kontynuację, która do tej pory uważana była praktycznie za jedyną:
13...Gxg5+
14.Kb1
Se5
15.Hh5
He7
(15...Hd8
16.Sxe6
Gxe6
17.fxe6
g6
18.exf7+
Kxf7
19.Hh3
Wa7
20.Ge2
Kg7
z obustronnymi szansami, Krege-Fuchs, Halle 2005.)
16.Sxe6
Gxe6
17.fxe6
g6
18.exf7+
Kxf7
19.He2
Kg7
20.Sd5
Hd8
21.Gh3
Wf8!?
(21...Wa7
22.Whg1
Wf7
23.Ge6
Wf3
z bardzo ostrą i skomplikowaną pozycją, Pliester-L´Ami, Wijk aan Zee 2005.)
22.Whf1
Wa7
23.Wxf8
Hxf8
24.Wf1
Wf7
25.Sc7
Wxf1+
26.Hxf1
Hxf1+
27.Gxf1
Sf3
28.Gg2
Sxh2
29.Sxa6
Gd8
30.Sb8
Kf6
31.Sc6
Gb6
i wolny pionek h daje czarnym dobre szanse, które ostatecznie partię wygrały, Tessedik-Rendi, Budapeszt
2002.
14.f6
Ta pozycja jest obecnie w okresie badań teoretycznych i praktycznych. Trudno jest więc jednoznacznie określić, czy to jest prawidłowa reakcja białych. Zobaczmy kontynuacje, które do tej pory były zastosowane w turniejach:
I. 14.g6 hxg6 15.fxe6 fxe6 16.Sxe6 Wxf3 17.Sxc7 Wa7 18.S7d5 Gg5+ 19.Kb1 Se5 20.a4 bxa4 21.Wg1 Gd8 22.Sxa4 Wf2 i czarne mają wystarczające kontrszanse, Blom-Barnett, IECG 2006.
II. 14.fxe6 fxe6 15.Sxe6 (W partii N.Kozincewa-Ju Wenjun. Nalczik 2011, grano 15.He3 Hc5 16.h4 Sb6 ze skomplikowaną pozycją. Czarne później partię wygrały.) 15...Wxf3 16.Sxc7 Gxg5+ 17.Kb1 Wb8 18.Se6 Gf6 i czarne mają wystarczające kontrszanse i partię ostatecznie wygrały, Huschenbeth-Hamitevici, Chotowa 2010.
III. 14.Hg3 b4 15.Sce2 Sc5 16.f6 Gd8 17.Hh4 Gb7 18.fxg7 We8 19.Sg3 d5 20.Sh5 Sxe4 21.Wg1 He5 22.Sf3 Hf5 23.Ge2 Wc8 24.Sd4 (Profilaktyczne 24.Kb1!? było silniejsze.) 24...Gxg5+ 25.Wxg5 Hxg5+ 26.Hxg5 Sxg5 27.Wg1 Se4 28.Gd3 f5 29.Gxe4 dxe4 30.Sf6+ Kf7 31.Sxe8 Wxe8 32.Sxe6 e3 33.Sd4 Ge4 i partia zakończyła się ostatecznie remisem, Kanarek-Golichenko, Chotowa 2010.
IV. 14.Wg1 b4 15.Sce2 e5 16.f6 exd4 17.fxe7 We8 18.Sxd4 Se5 19.Hf4 Wxe7 20.Sf5 Gxf5 21.exf5 a5 22.Wg2 Wb8 23.Hd4 Wb6 z ostrą i złożoną pozycją, T. Kozincewa -Ju Wenjun, Nalczik 2011.
V.
14.h4
b4
15.Sce2
e5
16.Sb3
f6
(16...a5
17.f6!
z inicjatywą)
17.g6
h6
18.c3
a5
19.Kb1
Sb6
20.Wc1
Ha7
21.c4
Gb7
i czarne uzyskały świetne atakujące możliwości na skrzydle hetmańskim i partię później wygrały, Sawczenko-Ju Wenjun,
Moskwa 2012.
14...gxf6
15.gxf6
Sxf6
Jedyne. Przegrywa
15...Gxf6?
wobec
16.e5!
Gg5+
(Lub
16...dxe5
17.Wg1+
Kh8
18.Sdxb5
Hc5
19.Wg3
Gh4
20.Wh3
Gg5+
21.Kb1
f5
22.Sd6
Wa7
23.Hh5
Sf6
24.Hxg5
i białe mają figurę więcej.)
17.Kb1
Gb7
18.Hh5
Gxh1
(18...Sxe5
19.Hxg5+
Sg6
20.Wg1
z wygraną)
19.Gd3
h6
20.Wg1
Sxe5
21.Wxg5+
z szybkim matem.
16.e5
dxe5
17.Sc6
17.Sdxb5?
axb5
18.Hxa8
Gb7
19.Wg1+
Kh8
20.Sxb5
Hb6
21.Ha7
Hxa7
22.Sxa7
Gc5
23.Wg3
Gxa7
z przewagą materialną czarnych.
17...Kh8?
Jeśli gra się tak ostry wariant, to trzeba go znać dokładnie znać. W trakcie partii jest bowiem trudno
obliczyć wszystkie możliwości. W tej pozycji jedyne jest
17...Gb7!
Przykładowe warianty:
18.Hg3+
Kh8
19.Sxe5
Gd6
20.Wxd6
Gxh1
21.Wd1
(21.Hg5
Se4!
22.Sxe4
Gxe4
23.Hf6+
Kg8
24.Gd3
Hc5!
25.Gxe4
He3+
26.Kd1
Hxe4
27.Hg5+
Kh8
28.Hf6+
i białe remisują wiecznym szachem)
21...Wac8
22.Gd3
Gb7
23.Hg5
Sg8
24.Gxh7
He7
25.Hh5
Sf6
26.Hh4
Sg8
27.Hh5
Sf6
28.Hh4
Sg8
29.Hh5
Sf6
30.Hh4
i podpisano remis, Solak-Ju Wenjun. Moskwa 2012.
18.Sxe7
Hxe7
19.Hxa8
b4
Po
19...Gb7
20.Ha7
Wa8
21.He3!
(Nic nie daje
21.Hg1
wobec
21...Wg8!)
21...Gxh1
22.Hxe5
powstaje trudna sytuacja dla czarnych, np.
22...b4
23.Gd3!
bxc3
(23...Gb7
24.Se2
z groźbą Wd1-f1!)
24.Wxh1
cxb2+
25.Kb1
Wg8
26.Wf1
Kg7
27.Hg5+
białe zdobywają figurę.
20.Hb8
Silniejsze było
20.Se2!
Gb7
21.Ha7
Wa8
22.Hg1
Wg8
23.Sg3
z przewagą materialną białych.
20...Sd7
Czarne słusznie nie zdecydowały się na
20...Gb7,
ponieważ po
21.Hxe5
Gxh1
22.Gxa6
bxc3
23.Wxh1
cxb2+
24.Kb1
Wg8
25.Wf1
Wg6
26.Gd3
Wh6
27.a4
białe miałyby łatwo wygraną końcówkę.
21.Hc7
bxc3
22.Hxc3
Hg5+
23.Kb1
Białe chciały zachować hetmany, ale ten ruch jest tylko stratą tempa. Prostsze było
23.Hd2!
23...Gb7
24.Gxa6
Znowu niedokładność. Logiczne było wtrącenie
24.h4!
Hh5
25.Gxa6
Gxh1
26.Wxh1
Sf6
27.a4
z jasną przewagą.
24...Gxh1
25.Wxh1
Sf6
26.h4
W wariancie po
26.We1!?
Wd8
27.a4
Wd4
28.a5
Se4
29.He3
Wd1+
30.Ka2
Wxe1
31.Hxe1
białe powinny gładko wygrać.
26...Hf4
27.We1
Wd8
28.a3
Niepotrzebna strata czasu. Można było po dość prostym
28.Hc7!
przyśpieszyć bieg wydarzeń, np.
28...Hd2
(28...Wd7
29.Hc8+
Kg7
30.Wg1+
Kh6
31.Hf8+
Kh5
32.Ge2+
Sg4
33.Hg7
f5
34.Hxd7
lub
28...Wf8
29.Hxe5
w obu przypadkach z łatwą wygraną)
29.Wc1
Kg7
30.Hxe5
z trudną dla czarnych końcówką.
28...Hd4
Czarnym byłoby też trudno bronić końcówkę po
28...Se4
29.Hc7
Hxh4
30.We2
Sd2+
31.Ka2
Hf6
32.Wxe5
Wg8
33.We2
itd.
29.Hc7
Wd7?
W takich pozycjach ważne jest każde tempo. Konieczne było
29...Kg7!?,
aby przybliżyć króla do centrum. Po ruchu w partii białe pewnie realizują swoją przewagę.
30.Hxe5
Hxe5
31.Wxe5
Wd4
32.h5
Sd7
33.Wa5
Kg7
34.b4
f5
35.c3
Wd6
36.c4
f4
37.c5
Wc6
38.Gb5
Wc7
39.Gxd7
Wxd7
40.c6
Wf7
41.Wc5
f3
42.Wc1
f2
43.Wf1
1-0