|
Ciekawe sylwetki szachowe
JACEK GAJEWSKI
Jacek Gajewski – 30.09.1974 r. w Sandomierzu
Jacek Gajewski - autor książek szachowych, rekordzista świata w najdłuższym maratonie szachowym
 
 
Zdjęcia powyżej przedstawiają Jacka Gajewskiego z córką, na tle domu, na tle pomnika upamiętniającego bitwę pod Kircholmem. (Kliknięcie na zdjęciu spowoduje wyświetlenie go na oddzielnym oknie w dużym rozmiarze.
Jacek Gajewski urodził się 30 września 1974 roku w Sandomierzu. Z tajnikami królewskiej gry w wieku czterech lat zapoznał go jego ojciec - Wojciech, który w latach 1984-1985 woził syna do miejscowego klubu "za Wisłą" Hutnika Sandomierz. W lutym 1986 roku Jacek Gajewski zajął czwarte miejsce na Wojewódzkiej Spartakiadzie Młodzieży w województwie tarnobrzeskim w Nisku. Imprezą zajmowali się przedstawiciele Wojewódzkiej Federacji Sportu pan Kazimierz Wiszniowski, a sędzią turnieju był Pan Miron Filip. To oni zwrócili uwagę na młodego sandomierzanina i zaproponowali mu przyjazdy na treningi szachowe do ówczesnego miasta wojewódzkiego tj. Tarnobrzega. Tak trafił do klubu szachowego "Siarka" Tarnobrzeg, w którym doskonalił swoje umiejętności szachowe w latach 1986-1991.
Klub "Siarka" Tarnobrzeg jest wspaniałym wspomnieniem lat dzieciństwa i dorastania Jacka Gajewskiego. Dzięki działaczom i trenerom tarnobrzeskiego klubu miał możliwość przeżywania i poznawania nowych zakątków Polski dzięki temu, że Klub organizował i sponsorował jego starty na kilku międzynarodowych i ogólnopolskich turniejach szachowych w Augustowie, Rudniku nad Sanem czy Krakowie. Turnieje te zaowocowały zdobyciem najpierw III kategorii szachowej, a następnie II kategorii szachowej. Raz jeszcze w 1995 roku wystąpił w ogólnopolskim turnieju szachowym w Rudniku nad Sanem, a potem nastąpił długi rozbrat z szachami przerwany w latach 2021-2022 grą w klubie "Oaza" Sandomierz i m. in. zwycięstwem na IV szachownicy tegoż klubu w Drużynowych Mistrzostwach Okręgu Świętokrzyskiego na rok 2002.
Skończył kilka kierunków studiów m. in. na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Rzeszowskim, w latach 2002-2009 pracował jako nauczyciel w sandomierskich szkołach i był etatowym ratownikiem wodnym i instruktorem pływania na miejskiej pływalni krytej w rodzinnym Sandomierzu.
W 2009 roku założył rodzinę i przeniósł się na Śląsk, a konkretniej do Katowic i zamieszkał w okolicach Spodka. Tuż przed przeprowadzką zdążył przebywając jeszcze w Sandomierzu wydać własnym sumptem książkę "Sandomierz walczący" i przygotować do druku publikację "Działalność Władysława Sikorskiego przed i w czasie I wojny światowej" wydanej w 2013 roku w Warszawskiej Firmie Wydawniczej.
„Krakowski Klub Szachistów"
Krakowski Klub Szachistów jest pierwszym na ziemiach polskich klubem szachowym. Za datę jego założenia uznaje się dzień 10 maja 1893 roku, kiedy to zatwierdzono pierwszy statut klubu. W 1971 roku zostałem członkiem klubu Hutnika Kraków Nowa Huta, który dominował w krakowskim okręgu. KKSz z wielkimi tradycjami nie liczył się w tym czasie w sporcie szachowym. Dlatego krakowscy działacze postanowili połączyć siłę i historię. W czerwcu 1976 roku doszło do fuzji i w ten sposób stałem się członkiem klubu 1893 KKSz. Hutnik Kraków. W nowym składzie awansowaliśmy w Cieplicach (21-30.11.1976) do I ligi. Dwa lata później przeniosłem się do Hutnika Warszawa. Nie znam daty rozpadu 1893 KKSz. Hutnik Kraków.
Pierwsza drużyna 1893 KKSz. Hutnik. Od lewej strony stoją: Kazimierz Steczkowski, Jerzy Konikowski, Stanisław Porębski, Stanisław Kostyra i Marek Rogalewicz. Siedzą od lewej: Jerzy Kostro, Jadwiga Gazda, Jadwiga Kolacz oraz prezes klubu Jerzy Krzyworzeka.
Dalsze losy osób na zdjęciu. Nie żyją: Jadwiga Kolacz, Jerzy Krzyworzeka i Marek Rogalewicz. Kazimierz Steczkowski wyemigrował do USA. Jerzy Kostro okazyjnie zajmuje się pracą trenerską. Stanisław Porębski po wieloletnim pobycie w Czechach wrócił do Krakowa i szkoli obecnie młodzież w Nowej Hucie. Stanisław Kostyra mieszka w Białymstoku. Losy Jadwigi Gazdy są mi nieznane”.
Posiadając pamięć fotograficzną – co opisywałem w jednym z rozdziałów mojej pierwszej książki Sandomierz Walczący – jak mi się wydawało rozpoznałem panią Jadwigę Gazdę, choć znałem ją pod innym nazwiskiem tj. Bury.
Z panią Jadwigą Bury Jacek Gajewski mieszkał trzydzieści pięć lat w jednym mieście – Sandomierzu. Do ich pierwszego spotkania doszło na początku lat 80-tych ubiegłego wieku w klubie szachowym „Hutnik” Sandomierz. Następnie w latach 1986-1990 wspólnie reprezentowaliśmy barwy „Siarki” Tarnobrzeg i osiedlowy klub szachowego „Oaza” Sandomierz, z którym wywalczyli w województwie świętokrzyskim awans do II ligi w 2002 roku.
Aby rozwiązać zagadkę Jerzego Konikowskiego i nawiązać z nim kontakt Jacek Gajewski się o pomoc do swojego przyjaciela mistrza międzynarodowego, byłego indywidualnego mistrza Polski w szachach i doktora psychologii (szachów), Jana Przewoźnika. Tak doszło do zidentyfikowania i poznania dalszych losów pani Jadwigi (panieńskie nazwisko Gazda) Bury oraz rozmów o napisaniu wspólnej książki o szachach pomiędzy Jackiem Gajewskim i Jerzym Konikowskim czego owocem są liczne publikacje, które podano poniżej.
Jak mówi Jacek Gajewski: "Choć z panem Jerzym Konikowskim mamy niemalże codzienny kontakt i pracujemy nad kolejnymi projektami dotyczącymi publikacji nowych książek szachowych, to nigdy nie doszło między nami do bezpośredniego kontaktu, choć dwa razy się słyszeliśmy w rozmowach telefonicznych. Czas pokaże czy będzie nam dane kiedyś się spotkać…"
Jacek Gajewski w dniach od 15 do 17 grudnia 2017 roku w katowickim Spodku został rekordzistą świata zapisanym w Księdze Rekordów Guinnessa za najdłuższy maraton szachowy po tym jak zwyciężył Wojciecha Warugę grając nieprzerwanie blisko 550 partii przez 50 godzin, 1 minutę i 7 sekund.
W lutym 2023 roku po blisko 15 latach badań naukowych na Uniwersytecie Rzeszowskim obronił pracę doktorską pod tytułem "Szachy kobiet w Polsce w latach 1945-1989". Jest to piąta praca doktorska w historii Polski dotycząca szachów, a druga dotycząca historii szachów.
Dorobek pisarski Jacka Gajewskiego
1. Jacek Gajewski, Sandomierz walczący, Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2012.
2. Jacek Gajewski, Działalność niepodległościowa Władysława Sikorskiego przed i w czasie I wojny światowej, Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2013.
3. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Królowe 64 pól, wyd. Jacek Gajewski, Sandomierz 2014.
4. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Akiba Rubinstein, RM, Warszawa 2017.
5. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Mistrzowie świata i ich 400 kombinacji szachowych, Caissa, Kożuchów 2017.
6. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Kombinacje szachowe, RM, Warszawa 2020.
7. Jacek Gajewski, Jan Przewoźnik, Szachy w ujęciu historycznym i psychologicznym, Sowa, Warszawa 2020.
8. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Mistrzowie Polski w szachach. Część 1. 1926-1978, Caissa, Kożuchów 2021.
9. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Mistrzowie Polski w szachach Część 2. 1979-2021, Caissa, Kożuchów 2022.
10. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Turniej kandydatów. Madryt 2022, PENELOPA, Warszawa 2022.
11. Jacek Gajewski, Jan Przewoźnik, Szachy w ujęciu historycznym i psychologicznym, wyd. II poprawione, Sowa, Warszawa 2023.
12. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Kombinacje w grze końcowej, RM, Warszawa 2023.
13. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Mecz o mistrzostwo świata w szachach Ding Liren vs Jan Niepomniaszczij, PENELOPA, Warszawa 2023.
14. Jacek Gajewski, Jerzy Konikowski, Mistrzowie świata i ich 424 kombinacji szachowych, Caissa, Kożuchów 2023.
15. Jacek Gajewski, Grzegorz Siwek, Garri Kasparow, Penelopa, Warszawa 2023.
16. Jacek Gajewski, Szachy kobiet w Polsce w latach 1945-1989, Katowice 2024.
  
|
|
Jestem na Facebook'u
Jestem na platformie X
Mój kanał filmowy
gościem
