|
|
| SYLWETKI SZACHOWE - ULRICH JAHR |
|
Ciekawe sylwetki szachowe
ULRICH JAHR
| Kliknięcie w każde zdjęcie poniżej spowoduje wczytanie jego większej wersji do oddzielnego okna |
Rodzice Ulricha Jahra: matka Hildegarda (1904-1945) i ojciec Willy (1892-1945) |
Grób rodziców Ulricha Jahra na cmentarzu przy ul. Kcyńskiej w Bydgoszczy-Błonie |
Reklama rowerów ojca Ulricha Jahra, która ukazała się w katalogu Targów Poznańskich w 30-latach (prawdopodobnie 1937-38) |
Zdjęcie z 1962 r. - Gisela, siostra Ulricha w wieku 20 lat |
W czasie Szachowych Dni Zakopanego w 1980 roku Ulrich Jahr pełnił funkcję sędziego. Widać go przy stole sędziowskim zajętego liczeniem rankingów. Ja natomiast zajęty jestem rozmową z kierownikiem wyszkolenia PZSzach Zbigniewem Czajką. Zdjęcia wykonała Maria Moldenhauer. |
Szachowe Dni Zakopanego 1980. W czasie wolnym gram partię towarzyską z Ulrichem Jahrem. Zdjęcie wykonała Maria Moldenhauer. |
O tym neonie jest mowa w notce biograficznej Ulricha Jahra. |
Pamiątkowe zdjęcie po zakończeniu turnieju Polanica 1991 |
W sierpniu 2007 roku Uli wraz z 13-letnią wnuczką Zuzanną objechał w 12 dni całe Niemcy. Podróż przebiegała przez Pragę, Karlove Vary, Cheb do Kulmbach. Potem Coburg, Würzburg i Sinsheim, gdzie odwiedził krewnych. Następnie Heidelberg, Mannheim, Mainz i Wiesbaden, drogą nad Renem do Koblenz i dalej przez Bonn, Köln do Hilden i Solingen, gdzie mieszkają kuzyni Lotti i Joachim. Potem było zwiedzanie Düsseldorfu, odwiedzenie siostrzenicy w Kaarst i na końcu siostry Ingi w Bremie. Łącznie podróż wyniosła 4000 km. |
|
Ulrich Jahr (1939) - Znakomity sędzia i oddany szachom działacz
Spis ludności Bydgoszczy (wtedy Bromberg) w 1910 roku wykazał, że miasto zamieszkuje 84% Niemców i 16% Polaków. Na mocy traktatu wersalskiego 20 stycznia 1920 roku miasto nad Brdą wróciło do Macierzy. Wielu Niemców wyjechało wtedy do swej starej ojczyzny. Zostało ich 9208, co oznaczało 6.4%. Stosunki z Polakami były poprawne. Stan ten zmienił się dopiero w 1939 roku i w czasie wojny. Te wydarzenia przedstawił zresztą Aleksander ¦cibor-Rylski w swym filmie fabularnym "Sąsiedzi" w 1969 roku. Po zajęciu Bydgoszczy Niemcy sprowadzili do miasta tysiące ludzi z Rzeszy, ale to nie poprawiło proporcji. Spis ludności z grudnia 1939 roku wykazał tylko 10% Niemców.
26 stycznia 1945 roku miasto znalazło się znowu w granicach Polski. Wcześniej część ludności niemieckiej opuściła Bydgoszcz, ale nie wszyscy z różnych względów zdecydowali się na ten krok. Przypłacili za to potem albo życiem, więzieniem albo zostali zmuszeni do przyjęcia polskiego obywatelstwa. Dopiero po dojściu Władysława Gomułki do władzy można było się starać o legalny wyjazd do Niemiec w ramach tzw. łączenia rodzin.
W Bydgoszczy znalazłem się wraz z rodziną w 1954 roku. W szkole podstawowej byłem świadkiem wyjazdu wielu szkolnych kolegów lub koleżanek do "Reichu", jak się to wtedy popularnie mówiło. Ale nie wszyscy zdecydowali się na opuszczenie miasta, w którym się urodzili i wychowali. Małżeństwa mieszane przeważnie nie skorzystały z szansy opuszczenia Polski, jak np. rodzice mojego najlepszego kolegi szkolnego Mariusza Rudnickiego, którego matka była Niemką i ojciec Polakiem. Także rodziny innych moich szkolnych kolegów, jak Otermann, Linde, Kaiser i Hauser zostały w Bydgoszczy. Tutaj odwrotnie: ojcowie byli Niemcami, natomiast matki pochodziły z polskich rodzin. Podobnych przypadków było wiele. Również w środowisku szachowym poznałem wielu zawodników pochodzenia niemieckiego. Nikogo to nie dziwiło, kiedy na zawodach słyszało się nieraz mowę niemiecką.
W 1964 roku poznałem Ulricha Jahra. Był akurat świeżo upieczonym inżynierem mechanikiem i mężem. Jego żona Hanna była nauczycielką historii. Uli mieszkał niedaleko naszego klubu. Widywałem go często na różnych imprezach szachowych. Rozegraliśmy nawet ze sobą mecz towarzyski, który wygrałem. Jako nagrodę otrzymałem od niego szachy magnetyczne. Od kogoś dowiedziałem się, że jego rodzice byli rdzennymi Niemcami i należeli do zamożnych obywateli miasta. W ich posiadaniu była do 1945 roku fabryka rowerów (Jahr - POFARO), która mieściła się przy obecnej ulicy Nakielskiej. Po wejściu Armii Czerwonej do Bydgoszczy w styczniu 1945 roku rozpoczęły się represje wobec ludności niemieckiej. Był to odwet za prześladowania Polaków przez hitlerowców w okresie wojny. Wśród ofiar tych akcji byli również rodzice Jahra. Na oczach wówczas niespełna 6-letniego chłopca ojciec Willy został zastrzelony w swoim mieszkaniu przez żołnierzy sowieckich, a matka została zabrana na roboty i zmarła pięć miesięcy później w lagrze. Uli został oddany na wychowanie do polskiej rodziny. Już wiele lat później zdradził mi kolejne fakty z własnego życia. Do 1964 roku opiekowała się nim Wanda Bukolt, która była zastępczą matką. Przez kilka lat nie miał kontaktów ze swoimi siostrami: starszą Ingeborg i młodszą Gizelą. Były one, podobnie jak on, wychowywane przez polskie rodziny. Ingeborg w 1957 roku wyjechała na stałe do Niemiec i zamieszkała w Bremie z Edwardem Karowem, z którym zawarła kilka lat wcześniej związek małżeński w Bydgoszczy. Edward zmarł w 1985 roku. Niedawno skończyła 76 lat. Ma poważne problemy ze zdrowiem. Kilka lat temu poznaliśmy się w Dortmundzie. W Bydgoszczy mieszka natomiast dalej młodsza siostra Gizela Kubalewska, urodzona w 1942 roku.
Pracę zawodową rozpoczął Ulrich Jahr w 1957 roku w państwowej firmie budownictwa przemysłowego, jako technik elektryk. Po dwóch latach był już w tej firmie kierownikiem grupy robót elektrycznych. W latach 1959 - 1964, nie przerywając pracy zawodowej, studiował wieczorowo mechanikę. Po skończeniu studiów szybko awansował. W latach 1965 - 1970 był dyrektorem technicznym bydgoskiej "Reklamy". Z jego inicjatywy pracownicy firmy założyli w czynie społecznym na kawiarence przy ul. Dwernickiego neon z napisem "Caissa". Tam miał swoją siedzibę klub szachowy, w którym m.in. ja zaczynałem swoją przygodę z królewską grą. Z "Reklamy" został przeniesiony (na skutek połączenia firm) do zakładu Ma-Ga przy ulicy Kujawskiej przy bydgoskim lotnisku, gdzie pracuje w charakterze wicedyrektora do chwili obecnej. Od 1992 roku jest to Spółka prywatna. Ale kierownictwo nie zmieniło się, mimo burz dziejowych, jakie przewaliły się nad Polską. W kwietniu tego roku planuje - po ponad 50 latach pracy zawodowej - przejście na zasłużoną emeryturę.
Jako zawodnik Uli nie odniósł wielu sukcesów i dlatego zdecydował się ostatecznie udzielać się jako działacz i sędzia. Na tym polu wykazał się wielką fachowością, solidnością i pracowitością. W 1970 roku został wybrany do Zarządu Okręgowego Związku Szachowego w Bydgoszczy, pełniąc funkcję sekretarza. Natomiast w latach 1976-1980 był prezesem. W latach 1970-1995 współorganizował oraz sędziował wiele ważnych ogólnopolskich imprez szachowych, jak mistrzostwa Polski w szachach klasycznych, drużynowych, błyskawicznych i szybkich, pięć międzynarodowych festiwali szachowych pod nazwą "Szachowe Dni Bydgoszczy" oraz turniej strefowy kobiet w 1980 roku w Bydgoszczy. Wielokrotnie pełnił funkcję redaktora biuletynów turniejowych i asystenta sędziego głównego na największych turniejach w Polsce, m.in. kilkakrotnie w memoriałach Akiby Rubinsteina w Polanicy-Zdroju, otwartych festiwalach w Bydgoszczy, MK Cafe w Koszalinie oraz memoriałach Emanuela Laskera w Barlinku.
W 1974 roku uzyskał państwową klasą sędziowską, natomiast cztery lata później otrzymał tytuł arbitra klasy międzynarodowej FIDE. Od 1976 roku działał w strukturach Polskiego Związku Szachowego, kolejno pełniąc funkcje członka Komisji Sędziowskiej i w latach 1980 - 1992 (przez trzy kadencje) przewodniczącego tej komisji. Natomiast w latach 1992 - 1995 był wiceprezesem Polskiego Związku Szachowego. W latach 1983, 1988 i 1995 był redaktorem i współautorem trzech kolejnych wydań Kodeksu Szachowego. W 1986 roku pełnił funkcję kierownika polskiej ekipy podczas olimpiady szachowej w Dubaju. W latach 1999 - 2003 był pierwszym prezesem Kujawsko-Pomorskiego Związku Szachowego, a do roku 2006 - przewodniczącym Kolegium Sędziów KPZSzach. W uznaniu zasług odznaczony został Srebrnym (1983) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1997). Od 1997 roku jest również członkiem honorowym Polskiego Związku Szachowego.
Od niedawna wrócił do działalności szachowej: został mianowicie wiceprezesem Kujawsko-Pomorskiego Związku Szachowego. Dodatkowo prowadzi zajęcia z grupą szachistów niewidomych (6-8 osób), którzy grają w A-klasie. Jest to jego nowa pasja.
Ulrich Jahr mieszka od urodzenia w Bydgoszczy. Ma trzech synów. Marcin jest znanym perkusistą Wikipedia, natomiast Przemysław jest aktywnym biografem - napisał już ponad 1000 artykułów dla Wikipedii.
Z Ulim koresponduję od czasu mojego wyjazdu z Polski. Dzięki temu jestem informowany na bieżąco, co się dzieje na krajowym podwórku szachowym. Cenię go bardzo wysoko za profesjonalizm i niezwykłe zaangażowanie się w rozwój szachów w kraju!
Więcej o Ulrichu Jahr w Wikipedii
Ulrich Jahr w Towarzystwie Mniejszości Niemieckiej w Bydgoszczy (Geselschaft der Deutsche Minderheit in Bromberg) jest skarbnikiem, księgowym i kasjerem. Robi też bieżące zakupy, załatwia różne sprawy drobnych napraw i remontów itp. Na zdjęciu widać przewodniczącego Jana Gilla (rozmawia przez telefon). Ten starszy pan to Benedikt Frost - wiceprzewodniczący, a młody to przedstawiciel IFA (Institut für Ausländer) z Hamburga Friedelm Janzen. | 
Zdjęcie zostało wykonane w Towarzystwie Mniejszości Niemieckiej i przedstawia Annę Gerhardt z Hamburga, która jako pracownik IFA jest delegowana do pracy w Towarzystwie na jeden rok jako Kulturmenagerin. Obecnie ściśle współpracuje z Ulrichem Jahrem. |
|
Zdjęcie zostało wykonane w 2008 roku podczas Błyskawicznych Mistrzostw KPZSzach w MDK Nr 1 w Bydgoszczy. Ulrich Jahr siedzi przy swoim komputerze, a za nim plansza, na której rzutnik pokazywał ekran z komputera. |
Syn Ulego Przemysław gra partię z Włodzimierzem Strzemkowskim z Torunia, z którym kiedyś toczyłem ostre boje przy szachownicy. Przemek opracowuje teksty dla Wikipedii. Dzięki niemu temat szachowy jest tam bogato reprezentowany. |
W trakcie uroczystości 80-lecia Polskiego Związku Szachowego była okazja do spotkań i ciekawych dyskusji. Od prawej strony stoją: Ulrich Jahr, Zygmunt Ryll (znany sędzia szachowy), Jan Górski (wieloletni organizator słynnych turniejów w Augustowie), Stanisław Kornasiewicz (przewodniczący Komisji Wyróżnień i Dyscypliny PZSzach. i były trener mojej żony Sylwii) oraz Edmund Grabarczyk (prezes Białostockiego Towarzystwa Szachowego). |
Trening z niewidomymi szachistami. |
Z kuzynami Lotti i Joachim w Solingen. |
Turniej błyskawiczny z okazji urodzin Andrzeja Karpińskiego (55 lat) i Mariusza Stoppla (40 lat). Opis Jahra: Obok mnie z lewej strony stoi Julian Gralka. Brodacz na tle planszy szachowej to Krzysztof Żołnierowicz, przed nim Adam Wiśniewski. Ten z czarną brodą obok mnie to jubilat Mariusz Stoppel (40 lat), dwa miejsca w lewo stoi inny jubilat Andrzej Karpiński - 55 lat (w szarej koszulce z angielskim napisem). Najwyżsi z tyłu to Sławomir Król i częściowo zasłonięty Dariusz Łunkiewicz. W jasnej koszulce w okularach - Jarosław Jakubowski, za nim w okularach częściowo zasłonięty Piotr Skowroński, obecnie dyrektor MDK Nr 1. Klęczy mistrz Zbigniew Robak, dawny junior Chemika - drużynowego mistrza Polski juniorów. Przy stoliku siedzi Mariusz Mazalon, też dawny junior ze zwycięskiej drużyny. |
| 
Zdjęcie z 1984 r. - Ulrich z Mirkiem Domosudem podczas turnieju międzynarodowego juniorow w MDK nr 1 | |
Tekst i zdjęcia skopiowane ze strony: Wirtualne muzeum bydgoskiego przemysłu rowerowego i motocyklowego
Pomorska Fabryka Rowerów REKORD
- Willy Jahr Bydgoszcz ul. Nakielska 89
P.F.R. Willy Jahr to w istocie rzeczy montownia zatrudniająca 60 osób i produkująca (dane z 1938 r) 18 700 rowerów rocznie.
Mieściła sie w Bydgoszczy przy ulicy Nakielskiej 89 (budynki stoją do dziś).
Fabryka powstała w latach 20-stych założona przez Niemca Willego Jahra rocznik 1891 urodzonego w Nakle nad Notecią.
Lata świetności to okres II RP poniewaz po 39r produkcja była systematycznie ograniczana. w 1943 zarekwirowano ciężarówkę i inne środki transportu. A w 1944r firma została zamknięta.
Wg. p. Urlicha fabryka posiadała bardzo skromny park maszynowy i składała się z wydziału: lakiernia i montaż. Syn twierdził ze nie odbywała się tutaj produkcja zbrojeniowa (chyba ma racje ponieważ nie produkowano tutaj części/podzespołów).
Na rowerze Rekord P.F.R. niejaki p. Więcek zwyciężył w wyścigu dookoła Polski.
A oto potwierdzenie słów p. Jahra z wikipedii:
"Bieg Dookoła Polski (pierwsza i oryginalna nazwa Tour de Pologne).
Jego historyczna, premierowa edycja odbyła się w dniach 7-11 września 1928, a na starcie stanęło 71 kolarzy, z których - po przejechaniu prawie 1 500 km - najlepszym okazał się Polak Feliks Więcek z Bydgoskiego Klubu Kolarskiego."
P. Ulrich nie jest pewien, ale firma próbowała także wprowadzić na rynek setkę P.F.R.
Mała galeria zdjęć poniżej:
|
Tutaj także ciekawy materiał
Poniżej album rodzinny wykonany w formacie prezentacji Power Pointa - otwiera się na komputerach z zainstalowanym Power Pointem
Dla tych, którzy nie mają Power Pointa ani przeglądarki prezentacji Power Pointa - wersja w formacie Acrobata (*.pdf) - drugi link
Link do najnowszej wersji bezpłatnej przeglądarki firmy Microsoft umożliwiającej otwieranie
i drukowanie dokumentów stworzonych w programie do tworzenia prezentacji PowerPoint.
Perełka - album rodzinny wykonany przez siostrę Ulricha, Gizelę dla najstarszej siostry Ingi (Ingeborg) - format Power Point (*pps)
Perełka - album rodzinny wykonany przez siostrę Ulricha, Gizelę dla najstarszej siostry Ingi (Ingeborg) - format Acrobata (*.pdf)
Kolejna mała galeria rodzinna
|
|
|
|
Jestem na Facebook'u
Jestem na platformie X
Mój kanał filmowy
gościem
