Zygmunt Ryll jest znanym arbitrem szachowym i autorem wielu interesujących artykułów fachowych, które od kilku lat publikuje na łamach miesięcznika "Magazyn Szachista". Więcej ciekawostek o tej postaci można znaleźć na podstronie "Sylwetki".
    Inna pasją Pana Zygmunta jest działalność w szeregach harcerstwa. Jest członkiem honorowym drużyny "Czerwonego Maka" im. Bohaterów Monte Cassino ze Skawiny.
    W tym roku świętowano 65. rocznicę zdobycia przez Drugi Korpus Polski masywu Monte Cassino. W tej uroczystości wziął udział także Zygmunt Ryll ze swoją drużyną.

Załączone fotografie pochodzą z jego zbiorów.

    W dniu 13 sierpnia 2010 r., w Sielpi Wielkiej w wojew. świętokrzyskim, zakończyły się tegoroczne Szachowe Mistrzostwa Polski Weteranów, oraz Osób Niepełnosprawnych. Uczestniczyło w nich 35 silnych szachistów niepełnosprawnych i weteranów szachowych, (mających ponad 60 lat).

    Zawody zakończyły się wspaniałym sukcesem najmłodszego uczestnika Mistrzostw, 14 letniego niedosłyszącego Mateusza Łapaja, który wynikiem 7,5 pkt. z 9 możliwych, wygrał ten najważniejszy w kraju Turniej Szachowy Niepełnosprawnych, wypełniając przy tym normę kandydata na mistrza!

    Kilka dni wcześniej, w dniu 8 sierpnia br. w Pszczynie, zakończył się VI Międzynarodowy Integracyjny Turniej Szachowy, w którym uczestniczyło 127 szachistów w czterech różnych grupach. W grupie "B" grał weteran szachistów niesłyszących w Polsce - 85 letni Ludwik Kamiński. Wygrał on bezapelacyjnie konkurencję niepełnosprawnych, wynikiem 5 pkt., wyprzedzając cały szereg swoich kolegów. A w konkurencji seniorów (ponad 60 lat), zajął III miejsce na 14 seniorów w grupie.

Wyniki czołówki

Dokładne wyniki podane są na stronie: http://www.chessarbiter.com/turnieje/f_56/

Autor: Marcin Chojnowski

    W 2008 roku zdobyłem, dzięki swojej ciężkiej pracy, wicemistrzostwo świata głuchoniewidomych w szachach w Szwajcarii. W następnym roku z drużyną Arkadia Otwock wywalczyliśmy historyczny brązowy medal o Puchar Europy. Sukcesy te naładowały nas pozytywną energią. Chcieliśmy wywalczyć medal dla Polski także w tym roku na Olimpiadzie w Portugalii.

    Wyjazd organizowała Polska Federacja Sportu Niesłyszących. Cały czas w kontakcie z PFSN. Na moje pytania o skład zespołu otrzymywałem wymijające odpowiedzi w stylu pojadą najlepsi , "skład wybierze trener", itp., itd. Tak było przez dwa miesiące. Wtedy oświadczyłem, że jak nie ma jasnych kryteriów, kto gra w reprezentacji, to ja rezygnuję. Zrezygnowałem i nie żałuję.

    Wytypowano skład własnych ludzi bez najlepszego zawodnika, który sam zdecydował się pojechać, aby wesprzeć kolegów, i wywalczył z nimi srebrny medal. Dodatkowo zorganizował drużynę kobiecą, która - ku zdziwieniu działaczy Polskiej Federacji Sportu Niesłyszących - zdobyła brązowy medal. Za te medale należy im się z Ministerstwa Sportu stypendium, ale PFSN nie chce złożyć wniosku do ministra, bo ... no właśnie?

    W moim przypadku było identycznie. W latach 2008 i 2009 federacja odmawiała wnioskowania w mojej sprawie do ministra, argumentując, iż "szachy to nie sport olimpijski i nie złożymy niech się tym zajmie Polski Związek Sportowy Głuchych". Prawnie jednak TYLKO Federacja Sportu Niesłyszących może złożyć taki wniosek.

    Sprawa szachistów nie jest odosobniona. Wiem, że inni sportowcy niesłyszący są lekceważeni przez Polską Federację Sportu Niesłyszących. Dodam jeszcze, iż w tej sprawie alarmowałem Departament Osób Niepełnosprawnych Ministerstwa Sportu. Kontaktowałem się z panią Bożeną Bielską. Zostałem zapewniony, iż wszystko jest OK., i na tym się skończyło. Niestety. Mój słuch nie pozwala na płynne rozmowy przez telefon.

    Na marginesie powiem, że może być inaczej. Jak moja koleżanka niedowidząca zdobywa medal, to Stowarzyszenie Niewidomych i Słabowidzących CROSS nawet nie pytało i złożyło wniosek do Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. U głuchych jest inaczej. Chciałbym wiedzieć, dlaczego?

    Więcej na stronie: http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/75978

    Zgodnie z Pana świętą radą albo to olać - albo działać idę jutro z tym do G.Wyborczej, bo samemu nie zrobię za dużo

    Witaj Marcinie,

    przeczytałem z uwagą Twój list do redakcji INTEGRACJI, moje zdanie na ten temat jest następujące:

    Za tę całą niezdrową sytuację sportu niesłyszących i wszystkie wypaczenia, można w dużym uproszczeniu wskazać - największą odpowiedzialność ponosi praktycznie jedna osoba - pani Elżbieta Bojanowska z Ministerstwa Sportu i Turystyki, która jest de facto matką chrzestną Polskiej Federacji Sportu Niesłyszących i osobą chroniącą jej władze przed jakimikolwiek konsekwencjami. Druga pani, o której wspominałeś w swoim liście do redakcji, jest tylko urzędnikiem wykonującym wolę tej pierwszej.

    Wracając do władz PFSN... te władze dziś nie muszą przestrzegać reguł, póki mają tak wpływową osobę, która je chroni. Ważne, że są one wygodne pani dyrektor i nie sprawiają większych kłopotów ministerstwu. Pani dyrektor od samego początku swojej pracy, jako szefowa sportu osób niepełnosprawnych (co się zbiegło z początkami działalności PFSN), zaangażowała się politycznie po stronie tej organizacji, czyniąc z niej siłę wiodącą w polskim sporcie niesłyszących. Tam kierowała państwowe pieniądze, jednocześnie dbając o to, aby inne organizacje sportowe niesłyszących nie dostały nic i aby upadły. Ich wnioski i pisma wrzucała do kosza, zbywając ich naciąganymi mocno argumentami, co zresztą czyni do dziś.

    W 2009 roku Polskiemu Związkowi Sportowemu Głuchych odebrano na siłę niemal wszystkie prawa międzynarodowe. Pani Bojanowska w towarzystwie działaczy PFSN pojechała do Tajpei na Igrzyska Niesłyszących, aby przeforsować osobiście te sprawy.

    Za cichym przyzwoleniem departamentu pani Bojanowskiej, PFSN przez długi czas stosowała dodatkowo szantaż wobec niesłyszących klubów, domagając się od nich wystąpienia z innych organizacji niesłyszących, pod groźbą nieprzekazania ministerialnych pieniędzy, którymi PFSN jako jedyna w sporcie niesłyszących mogła rokrocznie dysponować. Pod groźbą szantażu i braku pieniędzy większość klubów niesłyszących z czasem złamano. Kluby opuszczając inne organizacje wstąpiły do PFSN. W ten sposób PFSN mogła później argumentować, że reprezentuje całe środowisko sportowe niesłyszących. Szantaż PFSN polegał również na zabranianiu klubom startu w imprezach innych organizacji, co zresztą trwa do dziś.

    To że zarząd PFSN nie przestrzega prawa, łamie porozumienia, statuty, nie wypełnia obowiązków choćby OPP, stosuje nieczyste reguły gry, niejasne kryteria wyboru kadry, trenerów, kierownictw sekcji sportowych, kpi sobie ze sportowców, kpi z demokracji, kpi z polskiej historii i niszczy przy tym wszystko inne co w sporcie niesłyszących do tej pory było albo jest np. Polski Związek Sportowy Głuchych, Polski Związek Olimpijski Głuchych, to już nie przeszkadza pani dyrektor ani innym urzędnikom w ministerstwie, a wręcz przeciwnie - jest przyzwolenie na takie działania.

    Ponad 80-letni zasłużony dla kraju i środowiska głuchych PZSG, który został okradziony przez polityków Samoobrony w 2002 roku (w ministerstwie były i są osoby, które tuszowały sprawę jak mogły), został postawiony pod pręgierzem. Na PZSG skierowano armaty. Do dziś działacze niesłyszący z PZSG są persona non grata na ul.Senatorskiej, choć ich wina była żadna. Wielu z nich to normalni, oddani sportowcom ludzie. Działacze PFSN są przyjmowani zaś ze wszystkimi honorami i mogą bezkarnie oczerniać tych pierwszych, podkreślając na każdym kroku ich "złodziejstwo", w ten sposób dodając sobie animuszu, umacniają środowisko sportowe niesłyszących w przekonaniu, że ich mandat do reprezentacji tego środowiska nie jest bezpodstawny.

    Tymczasem swój polityk Samoobrony o mało nie został wiceministrem sportu za rządów PiS i wszystko było OK. Tylko medialna wrzawa mu to uniemożliwiła, bo media zaciekawiło, że ktoś ścigany listem gończym może w naszym kraju zostać wiceministrem. Do dziś nie było procesu wobec tego polityka, inny zmarł niedawno. Minęło 8 lat od tamtych malwersacji. Sprawa zmierza ku przedawnieniu. Są jeszcze siły, którym na tym zależy.

    Grupka działaczy niesłyszących z Lublina tymczasem, chcąca zaistnieć w sporcie, nagle stała się cennym sojusznikiem ministerstwa ponieważ można było zawrzeć sojusz i bezkarnie zwalić winę na PZSG, bić go z dwóch stron a także zatuszować niewygodne politykom i urzędnikom fakty.

    Tak też wykorzystując zamieszanie z oszukanym PZSG, pośpiesznie utworzono PFSN na bazie jednego lubelskiego klubu. Stolicą polskiego sportu niesłyszących uczyniono Lublin. Niemal całe środowisko niesłyszących było przeciw, było za ratowaniem PZSG. Także Polski Związek Głuchych walczył o to, aby PZSG przywrócić to, co mu należne. We władze PFSN wierzyła tylko grupa urzędników ministerialnych, którzy korzystając z okazji, chcieli odwrócić sprawy od niewygodnych faktów i umyć ręce. Zapewne minister nic o tym nie wie, lecz starsi urzędnicy w ministerstwie pamiętają jak było.

    Dziś jest tak, że jak jesteś niesłyszący i nie popierasz PFSN a upominasz się o prawa dawnego PZSG nie masz szans na stypendium. Jak należysz do klubu, który pozostał (wbrew woli zarządu PFSN) członkiem PZSG lub PZOG też nie masz szans na nic. Wysoki poziom sportowy ci nie pomoże w niczym. Nie wyjedziesz za granicę, nikt cię nie powoła. Na stypendium nie masz szans, nie pomogą ci nawet zdobyte dla Polski medale. Przykład medalistów ostatniej olimpiady szachowej z Estoril 2010, którym ministerstwo odmawia stypendium i nagród - jest wymowny. Twój przykład także. Jak będziesz domagał się respektowania prawa, też nikt z PFSN ci tego nie zapomni i długo będziesz w niełasce. PFSN nie potrzebuje sportowców świadomych swoich praw, wyniki sportowe też ich nie interesują. Liczy się dla nich tylko władza.

    Na ostatnią olimpiadę szachową PFSN wytypowała najpierw zaufanych działaczy a potem do nich w ramach wolnych miejsc dokooptowano kilku szachistów. Gdyby nie było takich, co na własną rękę pojechali nie byłoby medali. Trenera kadry Z. Pydę, też zwolniono przed olimpiadą zastępując go kolegą wiceprezesa, który miał dzięki temu darmowe wczasy. W DSP wiedzieli o tym i nie oponowali, choć były protesty.

    Polskiemu Związkowi Olimpijskiemu Głuchych, który powstał w środowisku PZSG i który posiada członkostwo we władzach światowej federacji szachowej, pani Bojanowska non-stop rzuca kłody pod nogi. Ukochana federacja pani Bojanowskiej - PFSN na ostatniej Olimpiadzie Szachowej nie dostała praw międzynarodowych, na które liczyła, bo miała nawet pismo popierające od ministra sportu. PZOG dostał te prawa. ¦wiatowi działacze wiedzieli kto jest historycznie i moralnie upoważniony aby przejąć schedę po upadłym PZSG i reprezentować polskie środowisko szachowe niesłyszących, wiedzieli kto poważnie traktuje szachistów, lecz pani Bojanowska ma swoje priorytety i zapewne dopnie swego, bo obecnego ministra sportu nie interesują sprawy niepełnosprawnych. Ciemno widzę teraz los PZOG.

    Nikt rozsądny nie wierzy, że minister sportu będzie sam zaglądał na tak mało istotne podwórko w swoim resorcie, w obliczu choćby wyborów na szefa PKOl lub Euro 2012. Można domniemywać, że to dziś pochłania ministra najbardziej.

    Obecna sytuacja sportowców niepełnosprawnych jest od kilku lata taka, że pani dyr. Bojanowska samodzielnie kreuje swoją politykę i robi na swoim podwórku to, na co tylko ma ochotę a kolejny szef DSP przybija jej swoją pieczątkę i ma święty spokój.

    Można pisać skargi do pana ministra na panią dyrektor i na cały departament sportu powszechnego, minister i tak nie odpisuje, tylko pani dyrektor odpowiada na te skargi lub obecny dyrektor DSP przybija stempel, na którym i tak często jest "z upoważnienia" ... podpis pani dyrektor. Czyli można sobie pisać i pisać.

    Życzę Tobie Marcinie wytrwałości, nic nie jest wieczne, kiedyś i do Ciebie uśmiechnie się szczęście! - przyjaciel

Szanowny Panie Konikowski!

    Poniżej przesyłam ciekawostkę szachową - udokumentowaną informację, o pierwszch w Polsce zawodach szachowych, w których niesłyszący (głuchy) szachista, uczestniczył i wygrał w Turnieju Szachowych z słyszącymi.
    Informację tą jeszcze w roku ubiegłym, przekazałem do Portalu Internetowego ONSI, który podaje wiadomości z ¦wiata Ciszy. Ale portal ten nie skorzystał z tej informacji, do dziś dnia jej nie opublikował. Niech więc Pan zawstydzi wydawców krajowych i pierwszy to opublikuje.

Łączę pozdrowienia i najlepsze życzenia! -L.Kamiński