Mecz pomiędzy Radosławem Wojtaszkiem a Baadurem Jobavą z pewnością wpisał się w kalendarz najważniejszych wydarzeń szachowych w Polsce, w 2012 roku. Występ Radka miał szczególny wydźwięk, gdyż był sprawdzianem formy tego zawodnika, który przez dłuższy czas nie uczestniczył aktywnie w znaczących imprezach szachowych.

    O terminie meczu dowiedziałem się z informacji zamieszczonych w Internecie, przy czym data rozpoczęcia pojedynku szczęśliwie zbiegła się z terminem mojego pobytu w Poznaniu. Nie mogłem więc opuścić tak ważnego wydarzenia szachowego. W samym Poznaniu nie znalazłem jednak informacji o nim. Odniosłem wrażenie, że mecz ten został zakwalifikowany do tajnych imprez szachowych, gdyż w moim odczuciu nie rozpropagowano go tam należycie. Mecz odbywał się w nowoczesnym i eleganckim centrum wykładowo-konferencyjnym Politechniki Poznańskiej. W przededniu tej imprezy o godzinie jej rozpoczęcia i dokładnym miejscu, poinformowali mnie pracownicy ochrony budynku. Próżno było szukać jakiś ogłoszeń czy afiszy. Natomiast 24 lipca, w dniu w którym zaczął się mecz szachów klasycznych, informacje o jego uczestnikach znalazłem na korytarzy prowadzącym do sali gry. Przed godziną piętnastą w dużej auli wykładowej zastałem dwóch głównych aktorów tego wydarzenia, wraz z grupą organizatorów. Okazało się, że jestem pierwszym widzem, który pojawił się na sali gry.

    Niezbyt korzystne wrażenie związane z niedostatkiem informacji o meczu prysło podczas rozmowy z organizatorami. Rzecz dotyczyła filmowania podczas rozgrywki. Zdaję sobie sprawę z tego, iż nagrywanie filmu i chodzenie z kamerą po sali może być uciążliwe dla zawodników. Poza tym trzeba ustalić, czy organizatorzy wyrażają zgodę na sfilmowanie imprezy szachowej i zamieszczenie filmu w internecie. Z tymi problemami zwróciłem się do dwóch osób, am. Włodzimierza Schmidta oraz sędziego Marka Zboronia. Byłem naprawdę mile zaskoczony ich pozytywnym, wręcz entuzjastycznym podejściem do mojej sprawy. Nie dość że pozwolili mi filmować, i przed i w trakcie meczu, to wręcz zachęcali mnie do tego. Rzadko spotykam się z tak przychylnym podejściem do amatorskiego filmowania. Oczywiście sędzia pouczył mnie co do zasad związanych z zachowaniem się widzów podczas meczu, co naturalnie przyjąłem z pełną akceptacją i zrozumieniem. Rozmowa z am W. Schmidtem i sędzią M. Zboroniem trwała chwilę, przy czym muszę tu podkreślić niezwykłą uprzejmość i bardzo miłe podejście do mnie obu panów. Zrobili na mnie jak najlepsze wrażenie.

    Mecz odbywał się w dużej sali wykładowej, co niestety podkreśliło ewidentny niedobór widzów. Na początku meczu było ich zaledwie kilku. Pozostaje mieć nadzieję, że mecz cieszył się dużym "wzięciem" poprzez transmisję internetową, o którą zadbał m.in. niestrudzony mm Marcin Szeląg. Pomimo niedostatku "żywych" kibiców, mecz zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, po części dzięki przychylnej aurze roztaczanej zarówno przez zawodników jak i organizatorów. Co prawda Radek Wojtaszek początkowo sprawiał wrażenie spiętego, ale to tylko moje subiektywne odczucie. Natomiast Baadur Jobava był raczej rozluźniony. W pewnym momencie gdy pochylałem się z kamerą nad szachownicą, nawet zagadnął mnie o leżące nieopodal zabytkowe figurki szachowe, więc musiałem mu wytłumaczyć, że nie jestem jednym z organizatorów meczu, a jedynie widzem, osobą z "ulicy".

    Dzięki przyzwoleniu sędziego mogłem kontynuować filmowanie po rozpoczęciu partii, a to wiązało się z chodzeniem po sali dłużej, niż jest to przyjęte na meczach szachowych. Jednak w pewnym momencie przez wizjer kamery zauważyłem przeciągłe spojrzenie Jobavy, skierowane w ku mnie znad szachownicy. Nie wiedziałem, czy jest to "nie widzące" spojrzenie zamyślonego szachisty, czy wyraźny znak dla mnie, abym przestał filmować. Wolałem nie nadużywać cierpliwości zawodników i zgasiłem kamerę. Efekt mojej działalności mogą Państwo obejrzeć na dwóch filmach. Pierwsza część nagrania http://youtu.be/oiZfid6sXAQ przedstawia rozpoczęcie meczu szachów klasycznych.

    W sobotę 28 lipca odbył się mecz szachów szybkich. Tym razem am. Schmidt i mm. Szeląg przenieśli się wraz ze sprzętem komputerowym do oddzielnej sali. W trakcie meczu szachów szybkich, podobnie jak i w przypadku klasycznych, na sali gry były obecne ekipy filmowców oraz dziennikarzy, których zadaniem było przygotowanie relacji filmowych wraz z wywiadami z Jobavą i Wojtaszkiem. Rzecz jasna, ja nie zrobiłem z nimi wywiadu, ale za to przygotowałem drugą część materiału filmowego http://youtu.be/0mAgEcxXBqQ

    Kolejna odsłona meczu została również sprawnie zorganizowana i przeprowadzona. Co prawda, w pewnym momencie uległa zakłóceniu transmisja posunięć i odczyt zegarów, ale tu należą się duże słowa uznania dla sędziego Marka Zboronia, który zachował zimną krew i bez cienia zdenerwowania kontynuował ręczny zapis posunięć. Zresztą problemy techniczne zostały bardzo szybko usunięte. Nie było żadnego nerwowego biegania czy chaotycznych ruchów organizatorów. Wręcz przeciwnie, szybko i sprawnie uporali się z usterką, która zniknęła równie prędko, jak się pojawiła. Ze względów czasowych nie mogłem śledzić przebiegu całego meczu, ale z tego co udało mi się zobaczyć stwierdzam, że był on naprawdę udaną imprezą szachową.

Krzysztof Kledzik
01.08.2012

Do góry

---

    W dniach 13-22 lipca 2012 roku odbył się w Dortmundzie 40-superturniej znany jako Dortmunder Sparkassen Chess-Meeting z udziałem mistrza Polski Mateusza Bartla.

    Jak zwykle organizatorzy w osobach Gerda Kolbe i Stefana Kotha uczynili wszystko, aby organizacja turnieju odpowiadała jego randze. Głównym sędzią był tradycyjnie Andrzej Filipowicz, któremu pomagał Aleksander Bach z Moskwy.

    W przyszłym roku odbędzie się na pewno 41-ty turniej. Główny sponsor turnieju Uwe Samulewicz zapewnił, że środki finansowe są do dyspozycji organizatorów. Podano nawet orientacyjny termin: 25.7. - 4.8.2013.

    Przypominam, że Polak wywalczył w nim swój udział zwycięstwem w turnieju Aurofłot w Moskwie, o czym pisałem wcześniej na stronie w temacie "Polskie sukcesy" 1. Sukces mistrza Polski!

    Rezultat naszego arcymistrza ilustruje tabelka:

    Po turnieju Mateusz Bartel powiedział: Mam różne odczucia po turnieju. Z jednej strony zdobycie tylko dwóch punktów to okropność, z drugiej natomiast to był jedyny superturniej w mojej karierze. Generalnie dużo się nauczyłem i nie mogę być wynikiem rozczarowany. Zagrałem kilka interesujących partii i choć nawet część z nich przegralem, to teraz mogę po ich analizie dużo się nauczyć, co powinno być korzystne w przyszłości.

    Tak tłumaczył swój nieudany występ w Dortmundzie 27-letni arcymistrz, 4-krotny mistrz Polski i 3-krotny uczestnik olimpiad szachowych.

    Moim zdaniem Mateusz Bartel nie był do tej imprezy wystarczająco przygotowany. Jego repertuar debiutowy był niedopracowany i w kilku partiach Polak już na początku partii wpadał w kłopoty, których następnie nie potrafił rozwiązać w dalszej części gry. Dwa punkty to na pewno za mało. Liczyliśmy na więcej, ponieważ trzech Niemców było do pokonania. Miejmy jednak nadzieję, że Mateusz Bartel wyciągnie właściwe wnioski z występu w Dortmundzie i w najbliższym czasie poprawi wszystkie mankamenty w swej grze.

    Były mistrz Polski juniorów Zbigniew Nagrocki krótko podsumował na swoim blogu występ Mateusza Bartla w Dortmundzie: jeśli wybiera się słabe turnieje i unika gry w silnych to potem są tego konsekwencje.

    Zestaw niektórych turniejów mistrza Polski w ostatnim czasie (na pierwszym miejscu wynik Mateusza Bartla):

6,0 z 9 - średni ranking 2571 (Drużynowe ME 2011)
5,0 z 7 - średni ranking 2418 (Zurich 2011)
5,0 z 7 - średni ranking 2473 (Hilton 2012)
5,5 z 9 - średni ranking 2491 (Moskwa 2012)
6,5 z 9 - średni ranking 2656 (Aerofłot 2012)
1,5 z 5 - średni ranking 2662 (Lublin 2012)

Partie Mateusza Bartla

Strona turnieju

Artykuł w moim blogu o występie Mateusza na superturnieju w Dortmundzie!

Mala galeria z superturnieju

Do góry

---