Dokładne wyniki drużynowe znajdziecie Państwo w Wydarzeniach. Przypominam, że kobiety zajęły szóste miejsce, a mężczyźni jedenaste. O sukcesie więc nie może być mowy, gdyż nie zdobyto medali. Panowie od lat zajmują dalsze lokaty. Trudno oczekiwać jednak coś lepszego, ponieważ polskim szachom brakuje po prostu zawodników światowego formatu. Jeden Wojtaszek to za mało, aby myśleć o medalu.

    Nie rozumiem polityki sportowej Polskiego Związku Szachowego. Mamy tylko jednego klasowego zawodnika. Reszta czołówki krajowej osiągnęła już szczyt swych twórczych możliwości. Logika nakazuje więc, że powinno się szukać innych opcji. Mamy duży talent, z którym polskie szachy wiążą swe nadzieje. Pytam się więc, dlaczego w drużynie nie znalazło się miejsce dla Dariusza ¦wiercza? Jest to przecież jedyny polski zawodnik młodej generacji, który ma jeszcze szanse osiągnięcia poziomu klasy światowej. Darek powinien już poznawać na żywo wielkie szachy i stawiać pierwsze kroki w walce przeciwko silnym graczom. Tak czyni wiele krajów. Przypominam przypadek Magnusa Carlsena. Wydaje mi się, że polskim działaczom brakuje po prostu wyobraźni i zdrowego rozsądku!

    Muszę też zwrócić uwagę na niezrozumiałą decyzję kapitana zespołu Michała Krasenkowa w ostatnim meczu przeciwko Węgrom. Wystawienie do gry najsłabszego zawodnika naszej ekipy Bartłomieja Maciei było - według mnie - nieprzemyślanym krokiem. Bartosz Soćko, który jest o klasę silniejszy od Maciei, nie musiałby przecież przegrać przeciwko Zoltanowi Almasi. Byłyby więc szanse na osiągnięcie lepszej lokaty. A tak widzieliśmy na drugiej szachownicy grę do jednej bramki!

    Lepiej wypadły panie, które były wspierane przez dwóch szkoleniowców. Nasze zawodniczki grały ze zmiennym szczęściem i ostatecznie znalazły się na szóstej pozycji. Od wielu lat funkcję trenera kobiet pełni Marek Matlak Czas najwyższy, aby pałeczkę przekazał już innemu szkoleniowcowi. W polskich szachach kobiecych już od dawna widać twórczy zastój i dlatego nie mamy zawodniczki światowej klasy. Chyba jesteśmy świadomi tego, że Monika Soćko najlepsze czasy ma za sobą, a nie widać godnej następczyni. Mam duże obawy, że w polskich szachach kobiecych będzie coraz gorzej. Obym się mylił!

    Dokładne wyniki przedstawiają załączone tabelki:

Szczegółowe wyniki mężczyzn: http://www.chess-results.com/tnr36795.aspx?art=20&lan=0&flag=30&m=-1&wi=1000&snr=15

Szczegółowe wyniki kobiet: http://www.chess-results.com/tnr36796.aspx?art=20&lan=0&flag=30&m=-1&wi=1000&snr=10

Do góry

12. Niepowodzenie w mistrzostwach świata kobiet

    Jest już regułą, że polskie szachistki tylko jako zespół liczą się w szachach światowych. Indywidualnie nasze arcymistrzynie nie tworzą większej konkurencji czołówce światowej. Udowodniły to kolejne mistrzostwa świata, które rozpoczęły się 2 grudnia 2010 roku w tureckiej miejscowości Antakya.

    Do startu w zakwalifikowały się trzy zawodniczki: Monika Soćko, Iweta Rajlich i Jolanta Zawadzka. Z powodu złych warunków atmosferycznych polska ekipa utknęła we Lwowie. Ostatecznie Soćko i Zawadzka dotarły wraz z trenerem Oleksandrem Sułypą do Lwowa i stamtąd samolotem do Stambułu. Natomiast Iweta Rajlich, która wybrała się w podróż z mężem i półrocznym synkiem, po nocy spędzonej we Lwowie wróciła do kraju.

    Mistrzostwa toczyły się systemem pucharowym: mecz i rewanż, a w przypadku remisu rozstrzygały następnego dnia dogrywki. W pierwszej rundzie Soćko pokonała reprezentantkę Indii Swaminathan Soumyę, natomiast Zawadzka, osiągnęła remis z mającą znacznie wyższy od niej ranking Niemką Elisabeth Paehtz. Niestety w barażu Polka przegrała i musiała wracać do Polski.

    W drugiej rundzie Monika Soćko zmierzyła się z byłą mistrzynią świata Chinką Zhu Chen, która reprezentuje obecnie Katar. Dwie partie meczu zakończyły się remisami, natomiast w obu barażach (szachy szybkie) zwyciężyła przeciwniczka i Polka została w ten sposób wyeliminowana z dalszej gry.

    O polskich szachach kobiecych od lat mam swoje zdanie. Proszę przeczytać w poprzednim punkcie.

Strona turniejowa: http://wwcc2010.tsf.org.tr/

Do góry

---